Page 39 - liamis-pnevmatikizoi

139
αυτόν και της συνήθους περιφοράς απείργον» . Στην
πραγματικότητα, πρόκειται για δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Ό,τι ανθρωπίνως, και άρα ατελώς, επιχειρείται κατά τον πρώτο

τρόπο αναλαμβάνει να τελειοποιήσει η θεία Χάρις κατά τον

140
δεύτερο .
Από την στιγμή, κατά την οποίαν η Χάρις ενεργεί στον

άνθρωπο, αυτός καθίσταται όργανό της. Το θέλημά του έχει

ατονήσει, «αυτός γαρ εστιν <ο ενεργών> εν ημίν και το θέλειν και

το ενεργείν υπέρ της ευδοκίας» . Τοιουτοτρόπως επιτυγχάνεται η
141

ένωσις του ανθρώπου με τον Χριστό. Ακριβέστερα, καθίσταται

μέλος του Χριστού «απ’ εντεύθεν...την μόρφωσιν της αληθείας, και

της γνώσεως, κατά τον Απόστολον, έχων εν εαυτώ» . Αυτή είναι
142
και η κατάσταση της τελειότητας, κατά την οποίαν επέρχεται η

143
ομοίωση . Η επιζητούμενη φανέρωσις του βαπτίσματος έχει
επιτευχθεί. Το Πνεύμα, το οποίον μυστικώς διέμενεν στην καρδίαν,

έχει αποβεί ενεργούμενον. Πρόκειται περί μίας αληθινής

θεοφανείας, που πραγματοποιείται στον καθένα ξεχωριστά, ως

πρόγευση «και αρραβών της εκείσε αϊδίου μακαριότητος και της

139 1313Α.
140 Πρβλ. «It is not we who by our own unaided efforts gather our mind within our
hearts in prayer, but the indewelling Paraclete» K. Ware, μν.έργ., 8
141 Λόγος 44, 23, 353.
142 1252C.
143 Πρβλ. «Τέλειον άνδρα νόμισον είναι νυν τον την ομοίωσιν των τω Χριστού
μεθηλικιώσεων ειληφότα» 1253D

38