Page 44 - liamis-pnevmatikizoi

θεώρηση εσωτερικών-ψυχικών και εξωτερικών-σωματικών

διαδικασιών, μόνον ανάγκες αναλυτικής εξετάσεως ικανοποιούν.

Σε καμμία στιγμή ο άνθρωπος ή η θεία Χάρις δεν ενεργούν

αυτόνομα. Χωρίς την ανθρώπινη προαίρεση η Χάρις παραμένει

ανενεργός, χωρις την Χάρη, η προαίρεση ματαιοπονεί. Από την

πρώτη στιγμή, ήδη από το Βάπτισμα, αρχίζει η αλληλοεπίδρασή

τους, η οποία δια της σταδιακής στενότερης συνεργίας, καταλήγει

στην πλήρη ένωσή τους.

Οι μέθοδοι είναι αδύνατον να διακριθούν αυστηρά, καθότι

δεν υφίστανται αμιγείς θεωρητικοί ή πρακτικοί νόες. Μάλλον κάθε

νους έχει δύο πλευρές, την πρακτική και την θεωρητική. Η μεν

πρώτη, δια της τηρήσεως των εντολών, αναζητά τους νόμους του

ουρανίου πολιτεύματος, η δε δεύτερη, δια της Ησυχίας και

καρδιακής προσευχής, τον ίδιο τον Νομοθέτη. Τήρηση των

εντολών και αδιάλειπτη ανάμνηση-επίκληση του ονόματος του

Ιησού-ή κάθε άλλος τρόπος Ησυχίας-αποτελούν απολύτως

ισοδύναμα εσχατολογικά μεγέθη και αποτελούν αρραβώνα με την

Βασιλεία, ήδη από την επίγεια ζωή. Εάν οι ολίγοι και κεκλημμένοι

διαμορφώνουν μία αναλογία μεθόδου υπερ της καρδιακής και «εις

βάρος» της πρακτικής, τούτο συμβαίνει όχι διότι επιβάλλεται από

κάποια πνευματική δεοντολογία, αλλά διότι αυτοι

ανταποκρίνονται στην δίψα των για άμμεση θεά του Δημιουργού,

43