Page 15 - mantzaridis-theologiaepistimi

προσευχή της, παραμένει μακριὰ ἀπὸ τὴν θεαπευτικὴ καὶ με-

15
ταμορφωτικὴ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος .

Ὁ μόνος ποὺ πρόσφερε καὶ προσφέρει τὴν ἄκτιση ἀποκά-

λυψη στὸν κόσμο εἶναι ὁ Χριστός. Στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ

ἑνώθηκε ὑποστατικὰ καὶ θεμελιώθηκε ὀντολογικὰ ἡ κοινωνία

τοῦ κτιστοῦ μὲ τὸ ἄκτιστο. Ἔτσι καὶ ἡ ὑπέρβαση τῆς φθορᾶς καὶ

τοῦ θανάτου, ποὺ πραγματοποιήθηκε μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ

Χριστοῦ, δωρίζεται στὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν συμμετοχή του στὸ

σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ἐκκλησία. Ἡ δωρεὰ αὐτὴ δὲν εἶναι κά-

ποια ἀναβίωση στὴν κτιστὴ πραγματικότητα, ἀλλὰ πρόσληψη

στὴν ἄκτιστη καὶ ἀκατάλυτη θεία ζωή. Εἶναι ἡ ἀποκάλυψη, ποὺ

βιώνεται «ἐκ μέρους» κατὰ τὴν ἐπίγεια ζωὴ καὶ ἀναμένεται

στὴν πληρότητά της κατὰ τὴν μέλλουσα. Ἤδη ὅμως καὶ ἡ ἐπι-

στημονικὴ ἀκόμα προσέγγιση τῆς κτιστῆς δημιουργίας ἀπὸ τὸν

ἄνθρωπο ἀποτελεῖ προανάκρουσμα τῆς κοινωνίας του ὡς δη-

μιουργήματος «κατ΄ εἰκόνα Θεοῦ» στὴν ἄκτιστη καὶ ἀκατάλυτη

θεία πραγματικότητα.

Ὁ ἐκπληκτικὸς ἢ «δαιμόνιος» νοῦς τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως

τὸν χαρακτηρίζει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὡς δημιούρ-

γημα τοῦ Θεοῦ, «φυσικῶς ἔχει τὸ φρονεῖν». Καὶ μολονότι ἔχει

ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν δυνατότητα τοῦ «φρονεῖν», μπορεῖ μὲ τὸ αὐτε-

15. Βλ. π. Χρυσοστόμου-Γρηγορίου Τύμπα, Ροῦς αὐτογνωσίας, Ἁρμός, Ἀθήνα 2018,
σ. 404.

14