Page 12 - mantzaridis-theologiaepistimi
P. 12
τῆς ἐλευθερίας του. Ἔτσι διάφοροι ἐπιστημονικοὶ κλάδοι καὶ
σχολὲς τῆς ψυχολογίας πραγματοποίησαν ἐντυπωσιακὲς προ-
σεγγίσεις τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου καὶ ὁδηγήθηκαν σὲ πορί-
σματα ποὺ ἐγγίζουν τὴν χριστιανικὴ ἀνθρωπολογία.
Ἀκόμα οἱ νεώτερες ἐπιστημονικὲς θεωρίες διακρίνουν καὶ
κάποιο εἶδος ἐλευθερίας στὴν φύση. Ἔτσι ἡ φύση δὲν ἐκλαμ-
βάνεται ὡς δεδομένο ἀντικείμενο μὲ προδιαγεγραμμένη προ-
οπτική, ἀλλὰ ὡς δυναμικὴ πραγματικότητα, ποὺ συμπορεύεται
μὲ τὴν ἱστορικὴ δραστηριότητα καὶ πορεία τῆς ἀνθρωπότητας.
Ὅπως μᾶς λέει ἡ κβαντομηχανική, «δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε τί-
ποτε γιὰ τὸ τί κάνουν τὰ πράγματα, ὅταν δὲν τὰ παρατηροῦμε»
12
καὶ «τίποτε δὲν εἶναι πραγματικό, ἐκτὸς ἐὰν παρατηρεῖται» .
Στὸ «γίγνεσθαι» τῆς δημιουγίας συμμετέχει ἐνεργῶς καὶ ὁ ἄν-
θρωπος. Ἡ αὐτεξουσιότητα ὅμως τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία ἀπου-
σιάζει ἀπὸ τὴν λοιπὴ δημιουργία, τὸν καθιστᾶ ὑπεύθυνο καὶ
γιὰ τὴν καταστροφικὴ πορεία της.
Ἐδῶ πρέπει νὰ σημειωθεῖ καὶ ἕνας μεγάλος κίνδυνος, ποὺ
δημιουργήθηκε μὲ τὴν ραγδαία ἐγωκεντρικὴ καὶ χρησιμοθηρι-
κὴ ἀνάπτυξη τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας. Ὅπως εὔστο-
χα παρατηρήθηκε, «προχωροῦμε συνεχῶς στὴν δημιουργία μη-
χανῶν μὲ ὅλο καὶ περισσότερο ἀνθρωπομορφικὲς συμπεριφο-
12. John Gribbin, Κβαντικὴ φυσικὴ καὶ πραγματικότητα, Ἀθήνα 1984, σ. 18-9.
11