Page 9 - mantzaridis-theologiaepistimi

Ἀλλὰ καὶ ἡ ἴδια ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα ἔχει τὶς ἀπαρχές

της στὰ μοναστήρια τῆς Δύσεως, ὅπου μοναχοὶ ἐρευνοῦσαν τὰ

μυστικὰ καὶ τοὺς νόμους τῆς φύσεως, γιὰ νὰ γνωρίσουν καλύ-

τερα τὸν Θεό. Ἡ συνένωση ὅμως, καὶ πολὺ περισσότερο ἡ ταύ-

τιση τῶν δύο ἐπιπέδων τῆς γνώσεως, τοῦ ἐπιστημονικοῦ καὶ

τοῦ θεολογικοῦ, ποὺ καλλιεργήθηκε πάλι μέσα στοὺς κόλπους

τοῦ δυτικοῦ μοναχισμοῦ, εἶχε τραγικὲς συνέπειες. Κάθε ἀμφι-

σβήτηση τοῦ κτιστοῦ θρησκευτικοῦ κοσμοειδώλου ἀντιμετωπι-

ζόταν ὡς αἵρεση καὶ καταδικαζόταν ἀπὸ τὴν Ἱερά Ἐξέταση μὲ

περιορισμούς, ποικίλα βασανιστήρια ἢ καὶ μὲ τὸν διὰ πυρᾶς θά-

νατο. Ἔτσι δημιουργήθηκε χωρὶς οὐσιαστικὴ αἰτία μία ὀξύτατη

σύγκρουση μεταξὺ θεολογίας καὶ ἐπιστήμης, ἡ ὁποία εὐτυχῶς

ἀμβλύνθηκε στὴν ἐποχή μας.

Ἡ σύγκρουση αὐτὴ ἔχει τὶς ρίζες της στὴν θρησκειοποί-

ηση τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τὴν ἐφαρμογὴ κοινῆς μεθοδολογίας

στὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν θεολογία. Ἡ κοινὴ αὐτὴ μεθοδολογία

φαλκιδεύει καὶ τὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν θεολογία. Ἔτσι, ἐνῶ ἡ ἐπι-

στήμη ἀποκλείει κάθε δυνατότητα ἀποδεσμεύσεως ἀπὸ τὴν

κτιστὴ ἐγκοσμιότητα, ἡ θεολογία στερεῖται τὴν πολύτιμη συμ-

βολὴ τῆς ἐπιστήμης ὡς εἰσαγωγικῆς ὁδοῦ καὶ συμβολικοῦ

μέσου ἀναγωγῆς πρὸς τὴν ὑπερβατικὴ πραγματικότητα.

8