Page 9 - paisios-metanthropismos
P. 9

εποχής του, για να λύσει τα μεγαλύτερα προβλήματα των ανθρώπων: τον

                   πόλεμο, τον θάνατο και τις φυσικές καταστροφές.


                   Ο  Φεντόροβιτς  προσέδωσε  κοσμική  σημασία  στην  Ενσάρκωση  του


                   Χριστού.  Κατά  τη  δική  του  αντίληψη,  ο  Χριστός  είχε  παραδώσει  τη  θεία
                   παντοδυναμία  και  ανέθεσε  την  εκπλήρωση  των  θεϊκών  υποσχέσεων  σε


                   ανθρώπινα  χέρια.  Η  βαθιά  χριστιανική  πίστη  του  Φεντόροβιτς  τον

                   οδήγησε  σε  ένα  πολύ  πιο  ριζοσπαστικό  πρόγραμμα  από  τους

                   Αγγλοαμερικανούς  διανθρωπιστές.  Κάλεσε  όλη  την  ανθρωπότητα  να

                   τερματίσει  τον  πόλεμο  και  να  ενωθεί  με  μια  αδελφική  σχέση,  για  να

                   εκπληρώσει  την  «κοινή  αιτία»,  την  ανάσταση  των  νεκρών  και  την

                   ανανέωση  του  κόσμου.  Ο  Φεντόροβιτς  κατάλαβε  ότι  δεν  ήταν  κάτι

                   λιγότερο από το να φέρει τη βασιλεία του Θεού σε ολόκληρο το σύμπαν.

                   Είχε  διαμορφώσει  ένα  σχέδιο  για  τις  γενικές  υποθέσεις  όλης  της

                   ανθρωπότητας,  το  οποίο  είχε  ως  στόχο  την  ανάσταση  όλων  των

                   ανθρώπων  κατά  σάρκα.  Ο  διάσημος  καλλιτέχνης  Leonid  Pasternak,

                   πατέρας  του  μυθιστοριογράφου  και  ποιητή  Μπόρις  Παστερνάκ,

                   σκιαγράφησε  κρυφά  το  έργο  του  Φεντόροβιτς,  παρέχοντας,έτσι,  στις

                   μελλοντικές  γενιές  ένα  από  τα  λίγα  πορτρέτα  αυτού  του  αξιόλογου

                   φιλοσόφου.



                   Οι  απόψεις  του  Fedorov  απέκτησαν  ευρεία  κυκλοφορία  μόνο  μετά  τον

                   θάνατό του, όταν οι μαθητές του Vladimir A. Kozhevnikov (π. 1917) και ο

                   Nikolai P. Peterson (π. 1919) εξέδωσαν μία συλλογή χειρογράφων του με

                   τον γενικό τίτλο Philosophy of the Common Cause (Fedorov 1906, 1913). Οι

                   συντάκτες πέθαναν πριν προλάβουν να δημοσιεύσουν τον τρίτο τόμο που

                   είχαν  ετοιμάσει  (Koutaissoff  1984,  98).  Αν  και  η  σταλινική  μυστική

                   αστυνομία  κυνήγησε  και  εκτέλεσε  πολλούς  από  τους  μαθητές  του

                                                            8
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14