Page 13 - paisios-metanthropismos

πολεμούν πλέον ο ένας τον άλλον, αλλά θα κατευθύνουν τις ενέργειές

τους προς τη ρύθμιση της φύσης, κινούμενοι προς ένα οριστικό τέλος στις

φυσικές καταστροφές και προς την ανασυγκρότηση των ατομικών ζωών

και προσωπικοτήτων όλων όσοι είχαν υπάρξει ποτέ, ώστε να μπορέσουν

να ανατραφούν στη ζωή. Ως το κύριο κέντρο του Ορθόδοξου

Χριστιανισμού, η Ρωσία θα πρωτοστατούσε σε αυτό το μεγαλειώδες έργο

– όχι κατακτώντας άλλους λαούς, αλλά παρέχοντας ένα θετικό

παράδειγμα μέσω των πατριαρχικών παραδόσεων.

Παρ΄ όλα αυτά τα ριζοσπαστικά σχέδια, παραμένει το ερώτημα «ποιος

από τους διανθρωπιστές έχει τόση τόλμη ώστε να σχεδιάζει να αλλάξει

τους νόμους της φυσικής;». Ο Φεντόροβιτς είναι από πολλές απόψεις

συντηρητικός, αντίθετος τόσο στα καπιταλιστικά όσο και στα

σοσιαλιστικά οράματα προόδου, που προσφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της

ζωής του. Η

«πρόοδος» είναι φυσικό φαινόμενο, και η ανθρώπινη φυλή ενοποιείται

στην κοινή αιτία για τη μετατροπή των δυνάμεων του θανάτου σε

δυνάμεις της ζωής. Ο Φεντόροφ επέκρινε έντονα τόσο τον σοσιαλισμό όσο

και τον καπιταλισμό.

Η πατριαρχική αγροτική κομμούνα, που χαρακτηριζόταν από την

αδελφική αγάπη και την πρακτική της αλληλοβοήθειας, παρείχε

καλύτερα θεμέλια για την ανάσταση των νεκρών και τη ρύθμιση της

φύσης. Επιπλέον, οι αγρότες, που εξαρτιόνταν από μετεωρολογικά

φαινόμενα και φυσικές δυνάμεις, πολύ πιο εύκολα θα καταλάβαιναν και

θα συνέπασχαν μαζί του. Στην πιο πρωτότυπη ίσως θεολογική του

12