Page 44 - rizou_tapathi-kinimatografos

Στους Αίνους και συγκεκριμένα στα στιχηρά, συναντούμε το ιδιόμελο

«Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος». Η συμπόρευση με το Χριστό
προϋποθέτει να βαδίσει ο κατηχούμενος στον ίδιο δύσβατο δρόμο που οδηγεί στο φως,

αφού οι ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, ήταν οι τελευταίες ημέρες των
κατηχούμενων και λαμβάνονταν η απόφαση αν θα βαπτιστούν ή όχι. Τα ρήματα

«συσταυρωθῶμεν» και «νεκρωθῶμεν» απηχούν την Βάπτιση ως συν-σταύρωση με το
Χριστό και ακολουθία Του στην έγερση - ανάσταση 139 . Όσοι βαπτιστήκαμε εις το

όνομα του Χριστού γίναμε μέτοχοι του σταυρικού του θανάτου, καθώς η αμαρτία του

ανθρώπου, διά του Βαπτίσματος σταυρώθηκε όπως Εκείνος. Συνεχίζει ότι ταφήκαμε
κι εμείς οι άνθρωποι μέσω αυτού του Μυστηρίου, για να αναστηθούμε κι εμείς στη

μέλλουσα έσχατη πόλη 140 .

Άξιο σχολιασμού είναι το στα Απόστιχα, το ιδιόμελο «Κύριε, τὰ τελεώτατα
φρονεῖν». Το «πρῶτος οὖν ὑμῶν, ἔστω πάντων διάκονος, ὁ δὲ ἄρχων, ὡς ὁ ἀρχόμενος»,

παραπέμπει στη διδασκαλία του Χριστού, κατά την φιλονικία των μαθητών περί του

μείζονος μεταξύ τους. Στο Μάρκο αυτό αναφέρεται σε αρχικό στάδιο 141 , αλλά στο
Λουκά μετά τους συστατικούς λόγους, όπου κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου

φιλονίκησαν ανάλογα 142 . Γίνεται αναφορά στον Ιερό Νιπτήρα, κατά τον Ιωάννη 143 . Το
ιδιόμελο, επίσης των αποστίχων «Τῆς ξηρανθείσηςσυκῆς διὰ τὴν ἀκαρπίαν» σχετίζεται

με τον αγώνα των κατηχουμένων, ώστε να αποδώσουν κατά την μύησή τους χρηστό
καρπό, αλλά και στην δυνατότητα του Χριστού ως η ζωή να ζωοποιεί αλλά και να

αφαιρεί την ζωή 144 .

Κατά την Μεγάλη Τρίτη, υπάρχει η λειτουργική ανάμνηση της εσχατολογικής
παραβολής των Δέκα Παρθένων. Το νόημα αυτής της παραβολής είναι ότι πάντα

πρέπει να είμαστε έτοιμοι, διότι δεν γνωρίζουμε τον ακριβή χρόνο της έλευσης του

Κυρίου, ώστε να μην μείνουμε εκτός της Βασιλείας των Ουρανών. Στους Αίνους,
ιδιαιτέρως στα ιδιόμελο των στιχηρών «Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου», ο

χιτώνας «ελέγχει» τον πιστό, διότι δεν έχει αφ’ εαυτού δυνατότητα πρόσβασης στον
γάμο. Επανερχόμαστε, λοιπόν, στο μοτίβο του ιερού γάμου Χριστού και Εκκλησίας

υπό το πρίσμα της επικείμενης Βάπτισης, στην οποία ο κατηχούμενος πρέπει να είναι

139 Γαλ 2:20.
140 Ρωμ6: 3-4.
141 Μρ 9:35.
142 Λκ 22:24-27.
143 Ιω 13:5-16.
144 Ιω 11:25.

Σελίδα 44 από 108