Page 45 - rizou_tapathi-kinimatografos
P. 45

προετοιμασμένος και καθαρός ψυχή τε και σώματι. Εν τω μεταξύ, η φράση «Ὁ τῇ

                   ψυχῆς ῥαθυμίᾳ  νυστάξας, οὐ κέκτημαι Νυμφίε Χριστέ, καιομένην λαμπάδα τὴν ἐξ
                   ἀρετῶν» σαφέστατα παραπέμπει στην παραβολή των Δέκα Παρθένων, ως τύπο της

                   Δευτέρας  Παρουσίας,  χρησιμοποιώντας  στοιχεία  τελετής  γάμου.  Επιπροσθέτως,
                   έκαστος πιστός φέρει λαμπάδα στην Παννυχίδα του Πάσχα. Εφιστάται η προσοχή,

                   ώστε κάθε κατηχούμενος και όχι μόνο, να μην μείνει έξω από το νυμφώνα του Χριστού.

                            Κατόπιν,  στα  Απόστιχα  ιδιόμελα  ψάλλεται  το  «Ὅταν  ἔλθῃς  ἐν  δόξῃ  μετ'
                   Ἀγγελικῶν Δυνάμεων», επισημαίνεται ο εσχατολογικός χαρακτήρας των μυστηρίων

                   και  η  Δευτέρα  Παρουσία  του  Κυρίου  σε  όλη  της  την  λαμπρότητα.  Ο  πιστός
                   προσεύχεται για τη σωτηρία του, με την τοποθέτησή του στα εκ δεξιών πρόβατα του

                   Ποιμένος. Επίσης, το χωρίο σχετίζεται και με την απάντηση του Χριστού προς τον

                   έχοντα  μάχαιρα  Πέτρο,  αλλά  και  κατά  την  εσχατολογική  απάντηση  Του  προς  το
                   Συνέδριο 145 .

                            Ακολούθως,  χαρακτηριστικό  της  εσχατολογίας  είναι  το  δοξαστικό  των

                   αποστίχων «Ἰδού σοι τὸ τάλαντον». Επιτρέπει στον δούλο να εισέλθει στην χαράν του
                   Κυρίου του.  Εδώ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο δούλος είναι υποκείμενος στην εξουσία

                   τρίτου, ενώ ο άνθρωπος εισέρχεται στον ιερό γάμο ανακαινισμένος και θεωμένος κατά
                   χάριν. Για να γίνει αυτό, ο Χριστός, αν και Θεός έλαβε μορφή δούλου, ώστε να εισέλθει

                   ο  άνθρωπος  στη  χαρά  Του 146 .  Εντοπίζουμε  και  σε  αυτό  το  σημείο  την μελλοντική
                   Δευτέρα Παρουσία.

                            Κατά την Μεγάλη Τετάρτη, υπάρχει η λειτουργική ανάμνηση της αλειψάσης

                   τον  Κύριο  με  μύρο  πόρνης  γυναίκας,  ελάχιστες  ημέρες  προ  του  Πάθους.  Στην
                   ακολουθία του Όρθρου της ιδίας ημέρας (Τρίτη Εσπέρας), ψέλνεται προς το τέλος ως

                   δοξαστικό των αποστίχων, το περίφημο «Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαιςπεριπεσοῦσα

                   γυνή», έργο της ποιήτριας, ευγενούς κατά κόσμον και μοναχής υμνογράφου Κασσίας
                   ή Κασσιανής. Κατά τα στιχηρά, αξιοσημείωτο είναι στο γ΄ τροπάριο η σύγκριση της

                   μυραλειψάσης πόρνης και του προδότη μαθητή. Αναφέρεται στη μύρωση της πόρνης

                   στον  Χριστό,  κατά  τους  Ευαγγελιστές  Ματθαίο  και  Μάρκο.  Η  αμαρτωλή  γυναίκα
                   προσέφερε το πολύτιμο μύρο στον Κύριο και ο μαθητής Ιούδας συμφωνούσε με τους

                   παρανόμους  για  να  πουλήσει  τον  Ατίμητο.  Εκείνη  ήρθε  κοντά  στο  Χριστό  και
                   ελευθερώθηκε και ο Ιούδας, ως προδότης υποδουλώθηκε.




                   145 Μτ 26:53 και 26:64.
                   146 Φιλ 2:4-11.

                                                    Σελίδα 45 από 108
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50