Page 48 - rizou_tapathi-kinimatografos

και εδώ το μοτίβο του υγρού στοιχείου, του ύδατος, όντας στην τελική ευθεία για το

Βάπτισμα των κατηχουμένων. Ο Κύριος υπομένει το Ακάνθινο Στεφάνι. Εκείνος που
περιέβαλε τον ουρανό με σύννεφα, περιβάλλεται με κόκκινη χλαμύδα, ως δείγμα

εμπαιγμού. Υπομένει τα ραπίσματα, και τους ήλους, καθώς και το κέντημα της λόγχης.
Ο πιστός καλείται εδώ να προσκυνήσει τα Πάθη του Χριστού και επιζητά να αξιωθεί

να δει και την ένδοξη Ανάσταση.

Αναλόγως, συμβαίνει το ίδιο στο δοξαστικό των Στιχηρών, όπου ο Χριστός
περιγράφει τα Πάθη σε πρώτο πρόσωπο. Μάλιστα εντοπίζουμε ως κατακλείδα και την

ερμηνεία των Παθών. Εκκινεί με το «Ἐξέδυσάν με τὰ ἱμάτιά μου, καὶ ἐνέδυσάν με
χλαμύδα κοκκίνην». Συνεχίζει με το Ακάνθινο Στεφάνι που έθεσαν στην Κεφαλή Του

και προσθέτει το αντικείμενο της καλάμου στη δεξιά χείρα, «ἵνα συντρίψω αὐτούς, ὡς

σκεύη κεραμέως 155 ». Αυτή η φράση λειτουργεί σε μελλοντικό χρόνο, καθώς ο Κύριος
θα συντρίψει τους εχθρούς Του. Αναφέρεται στη συνέχεια στη μαστίγωση, όπου ο

Ίδιος οικειοθελώς στρέφει τα νώτα Του, ανέχεται τα εμπτύσματα, στάθηκε μπροστά
στον Πιλάτο και υπέμεινε το Σταυρό για τη σωτηρία του Κόσμου.

Αξιοπρόσεκτο είναι και το Απόστιχο Ιδιόμελο «Πᾶσα ἡ Κτίσις, ἠλλοιοὖτο

φόβῳ», όπου αναφέρεται στην ακραία αντίδραση της φύσης στη θέα του
Εσταυρωμένου Χριστού, η οποία συμπάσχει με το φοβερό γεγονός που

διαδραματίζεται. Εμφανίζεται η έκλειψη ηλίου και ο σεισμός, ενώ σχίζεται στα δύο το
καταπέτασμα του Ναού 156 .

Το Μέγα Σάββατο, κυριαρχείται από μια χαρμολύπη, αφού ενώ τελείται ο

Επιτάφιος, ο Χριστός βρίσκεται κατά τον λειτουργικό χρόνο στην εις Άδου Κάθοδο,
κάτι το οποίο προσδίδει, ιδίως κατά τον Εσπερινό της ίδιας ημέρας και την πρώτη

Λειτουργία του Σαββάτου, έναν πρώιμο αναστάσιμο χαρακτήρα. Η ανάμνηση της

ημέρας αφορά την θεόσωμο ταφή και την Εις Άδου Κάθοδο Του, μέσα από την οποία
κληθήκαμε προς την αιωνιότητα από την νομοτελειακή φθορά 157 .

Ιδιαιτέρως δε στο ιδιόμελο των Αίνων «Τί τὸ ὁρώμενον θέαμα;» εκφράζει

θαυμασμό για τον τρόπο που ο Θεός εκπληρώνει τη Θεία Οικονομία, και ενταφιάζεται.
Πιθανόν ενέχει επιρροές από το Γρηγόριο το Μέγα και ειδικά το έργο του «Χριστὸς

Πάσχων» ή τον Ρωμανό τον μελωδό, σε ποιήματά του σε αυτό το θέμα έχει

155 Ψλμ 2:9.
156 Μτ 27:51.
157 Α Πε 3:19-20.

Σελίδα 48 από 108