Page 35 - stylianidou-parigoritiki

ευθύνη της παρηγορητικής φροντίδας διατηρούν σε τακτά διαστήματα επικοινωνία με

τα μέλη της οικογένειας του ασθενούς σχετικά με τις κλινικές, τις ηθικές και τις
πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου τους και παίρνουν μαζί τους αποφάσεις για τη

συνέχεια της διαδικασίας. Στις συζητήσεις λαμβάνονται πάντοτε υπόψη οι
προσωπικές, οι πολιτιστικές και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και πρακτικές του

ασθενούς και της οικογένειάς του και, όποιες κι αν είναι, ποτέ δεν στέκονται εμπόδιο
για την παροχή της παρηγορητικής φροντίδας. Ακόμη, υπάρχει πάντα σεβασμός στη

νόμιμη αυτονομία και ελευθερία του ασθενούς και της ελευθερίας του στο κλινικό

πλαίσιο. Βέβαια, μπροστά την ανθρώπινη αδυναμία που μπορεί να νιώσει, τόσο ο
ασθενής, όσο και οι συγγενείς του, ενδέχεται να προκύψουν διλήμματα σχετικά με το

αν πρέπει να διακοπεί η ζωή του ασθενούς ή αν πρέπει να παραταθεί και πόσο.

Ωστόσο, όλα τα διλήμματα λύνονται με σωστό και γόνιμο διάλογο ανάμεσα στον
ασθενή, στους συγγενείς του και τους λειτουργούς της παρηγορητικής φροντίδας.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ήθους της παρηγορητικής φροντίδας
είναι η αναγνώριση του θανάτου ως φυσικού γεγονότος, σαν ένα μέρος της

ανθρώπινης ζωής και συγκεκριμένα ο τελευταίος της σταθμός. Συνεπώς,
επιβεβαιώνεται η αξία της ζωής και η διαδικασία του θανάτου ούτε επιταχύνεται,

ούτε παρατείνεται. Μολονότι σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενών ο θάνατος δείχνει

να είναι αναπόφευκτος, ο σκοπός της παρηγορητικής φροντίδας είναι να βοηθήσει
τον ασθενή και την οικογένειά του να διατηρήσουν ποιότητα στη ζωή τους,

λαμβάνοντας πάντα υπόψη την ψυχική αναστάτωση, στην οποία έχουν περιέλθει όλοι
τους και την οποία προσπαθεί να απαλύνει. Παρόλο που στην παρηγορητική

φροντίδα η αξιολόγηση και η διαχείριση των συμπτωμάτων είναι η πρώτη έγνοια,
δίνεται και η κατάλληλη προσοχή στη λειτουργία των γιατρών, του νοσηλευτικού

προσωπικού, των κοινωνικών λειτουργών και των θεραπευτών, ως μια

ολοκληρωμένη διεπιστημονική ομάδα που συντονίζει τη φροντίδα και εξασφαλίζει
την ομαλή συνέχισή της. Όμως, παρά το πλήθος όσων εμπλέκονται σ’ αυτή, η

παρηγορητική φροντίδα μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία, ακόμη κι αν οι πόροι

είναι περιορισμένοι, αφού υπάρχουν παντού στον κόσμο σχετικές μονάδες που
προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους ή με χαμηλό κόστος.

Πρέπει, ακόμη, να σημειωθεί ότι το ήθος της παρηγορητικής φροντίδας δεν κρατά
παθητική στάση απέναντι στο θάνατο, όπως ίσως θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει

από αυτό που είπαμε παραπάνω ότι ούτε επιταχύνει ούτε παρατείνει τη διαδικασία
του θανάτου. Συχνά αναφέρεται η πιθανή συντόμευση της ζωής, προκειμένου να

34