Page 38 - stylianidou-parigoritiki

δράση των αντικαταθλιπτικών και ίσως θεωρηθεί απαραίτητη η δοκιμή και

διαφορετικών φαρμάκων. Για το λόγο αυτό είναι σκόπιμο να τηρείται αναμονή ενός
μηνός από την αίτηση μέχρι την πραγματοποίηση της ευθανασίας. Αυτό εφαρμόζει

ήδη η Ολλανδία. (Sobel, 1999: 1).

5) Παρηγορητική φροντίδα ασθενών τελικού σταδίου και ευθανασία.

Η ανακουφιστική φροντίδα σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις και ειδικά σε όσους

βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της νόσου τους, θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική στις
περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και προσφέρεται δωρεάν σε πολλές δομές μέσω των

εθνικών συστημάτων υγείας.
Η Ελλάδα ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα σε αυτόν τον τομέα το 1992 με τη

Μονάδα Ανακουφιστικής Αγωγής «Τζένη Καρέζη» της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών που λειτουργεί ως παράρτημα του

Αρεταίειου Νοσοκομείου και πραγματοποιεί ετησίως περισσότερες από 4.000

εισαγωγές ασθενών (ασφαλισμένους και μη) οι οποίοι πάσχουν από καρκίνο και
άλλες χρόνιες παθήσεις. (Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, 2018).

Όμως και η Εκκλησία έχει αξιοσημείωτη δραστηριότητα στην παροχή

ανακουφιστικής φροντίδας στους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη ιδρύοντας
προσωπικά αντίστοιχες μονάδες, όπου βρίσκουν καταφύγιο συνάνθρωποί μας που

υποφέρουν από βαριές αρρώστιες. Για τις μονάδες αυτές θα μιλήσουμε αναλυτικά
στο επόμενο κεφάλαιο.

Φορείς, όπως οι παραπάνω ακολουθούν τις γενικές κατευθυντήριες αρχές παροχής
φροντίδας οι οποίες έχουν διατυπωθεί από τους παγκόσμιους οργανισμούς. Καθώς οι

ανάγκες των ασθενών είναι τεράστιες, η θεσμοθέτηση και δημιουργία δικτύου

οργανωμένων Μονάδων Ανακουφιστικής Αγωγής για την αντιμετώπισή τους από την
εκάστοτε πολιτεία, είναι απαραίτητη. Εξάλλου, από θρησκευτικής άποψης είναι πολύ

λυπηρό ένα ασθενής να μην ανακουφίζεται από τα επώδυνα σωματικά ή ψυχολογικά
συμπτώματα μιας χρόνιας νόσου και να βλέπει την υποβοηθούμενη αυτοκτονία ή την

ευθανασία σαν τη μόνη λύση για το μαρτύριό του. Για τον Ορθόδοξο Χριστιανό ο
άνθρωπος είναι δημιούργημα του Θεού και ο Θεός έχει την αποκλειστικότητα πάνω

στη ζωή του. Ο Θεός χαρίζει τη ζωή, ο Θεός αποφασίζει και για την εξέλιξή της και

την κατάληξή της. Μπορούμε εδώ να θυμηθούμε τα λόγια του φιλοσόφου Επίκτητου,
ο οποίος διαχωρίζει τα ανθρώπινα πράγματα στα «ἐφ’ ἡμῖν», δηλαδή σε όσα

37