Page 12 - xaxopoulou-ypati
P. 12

και τον αδελφό του Διάκου, Αποστόλη, που ήταν ποιμένες, γιατί είχαν προσφέρει φαγητό
                  σε  κλέφτες  της  περιοχής  και  τους  μετέφεραν  στο  Πατρατζίκι.  Εκεί  το  ίδιο  βράδυ  τους
                  εκτέλεσαν, γεγονός που αύξησε το μένος του κατά των Τούρκων. Ο ίδιος υπηρέτησε και
                  στο  στρατό  του  Αλή  πασά  ως  πρωτοπαλίκαρο  του  Οδυσσέα  Ανδρούτσου,  τον  οποίο
                  ακολούθησε  στο  αρματολίκι  της  Λειβαδιάς,  όταν  αυτό  του  ανατέθηκε  από  τον  Αλή.
                  Επομένως η Στερεά Ελλάδα τις παραμονές της επανάστασης διέθετε έναν ολιγάριθμο μεν
                  ετοιμοπόλεμο όμως στρατό και οι αρχηγοί του, που οι περισσότεροι ήταν μυημένοι στη
                  Φιλική  εταιρεία,  είχαν  περάσει  (εκπαιδευθεί),  όπως  και  πολλά  από  τα  παλικάρια  τους,
                  είτε από τα παραδοσιακά στρατόπεδα των αρματολών, είτε από την αυλή του Αλή πασά.
                  Ένα  άλλο  «πολεμικό  σχολείο»  ήταν  και  τα  Επτάνησα,  όπου  οι  κατά  καιρούς  Γάλλοι  ή
                  Άγγλοι κατακτητές χρησιμοποιούσαν κυρίως Έλληνες για την οργάνωση του μισθοφορικού
                  τους στρατού.
                     Η Φιλική Εταιρεία εν τω μεταξύ έχει γιγαντωθεί, ο πατριωτικός ενθουσιασμός και το
                  επαναστατικό φρόνημα του λαού έχει ενισχυθεί και όλοι περίμεναν το σύνθημα για την
                  έναρξη  του  ξεσηκωμού.  Αυτή  τη  χρονική  στιγμή  χρειαζόταν  ένας  επιφανής  και  άξιος
                  αρχηγός.  Οι  φιλικοί  μετά  την  απόρριψη  από τον  Ιωάννη  Καποδίστρια  της  αρχηγίας  της
                  επανάστασης, στρέφονται αμέσως στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος είχε αναλάβει την
                  αρχηγία  της  Εταιρείας  από  τον  Απρίλιο  του  1820.  Μετά  την  αποδοχή  του  και  την
                  κατάστρωση  σχεδίου  υλοποίησης  της  επανάστασης,  αποφασίζεται  μια  εξέγερση  στον
                  ευρύτερο Βαλκανικό χώρο, αλλά τελικά αυτή πραγματοποιήθηκε μόνο στη Μολδοβλαχία,
                  και  την  Ελλάδα,  σε  δυο  δηλαδή  περιοχές  απομακρυσμένες  η  μία  από  την  άλλη.  Ο
                  Αλέξανδρος  επέλεξε  να  ηγηθεί  αυτής  στη  Μολδοβλαχία,  ενώ  στη  Ελλάδα  έστειλε  ως
                  πληρεξούσιο  τον  αδελφό  του  Δημήτριο,  και  η  μεν  επανάσταση  στην  Μολδοβλαχία
                  απέτυχε, η δε επανάσταση στην Ελλάδα μπόρεσε μετά από δραματικά γεγονότα αλλά και
                  επιτυχίες και θριάμβους να επικρατήσει.


                  ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
                     Με παρότρυνση του Υψηλάντη οργανώνεται στην αγγλοκρατούμενη Λευκάδα από τους
                  εκεί  φιλικούς  στις  30  Ιανουαρίου  1821  σύσκεψη  των  οπλαρχηγών  της  Στερεάς  για  την
                  έναρξη  της  επανάστασης.  Πήραν  μέρος  οι Ανδρούτσος,  Πανουργιάς,  Δ.  Κοντογιάννης Γ.
                  Καραϊσκάκης  και  άλλοι  από  τη  Δυτική  Στερεά.  Όπως  μας  πληροφορεί  ο  ποιητής  και
                  νομικός Ιωάννης Ζαμπέλιος, στο σπίτι του οποίου πραγματοποιήθηκε η συνάντηση, στο
                  «Σημειωματάριο  ενός  Φιλικού»,  εκεί  ορίστηκε  η  25η  Μαρτίου  ως  ημέρα  έναρξης  του
                  Αγώνα,  ώστε  να  ξεσηκωθούν  όλοι  οι  Έλληνες  μαζί.  Ανακοινώθηκε  ακόμα  μήνυμα  των
                  Πελοποννησίων,  οι  οποίοι  είχαν  πραγματοποιήσει  ανάλογη  σύσκεψη  στη  Βοστίτσα
                  (Αίγιο), να καταλάβουν οι οπλαρχηγοί της Στερεάς τις διαβάσεις, ώστε να μη φτάσει στην
                  Πελοπόννησο  τουρκικός  στρατός.  Η  εξέγερση  στην  Ανατολική  Στερεά  ανατέθηκε  στους
                  Οδυσσέα Ανδρούτσο και Πανουργιά. Με το τέλος της σύσκεψης ο Πανουργιάς έφυγε για
                  την Ανατολική Στερεά και άρχισε να ετοιμάζει την εξέγερση. Στις 11 Μαρτίου επέστρεψε
                  από  την  Κωνσταντινούπολη  και  ο  δεσπότης  των  Σαλώνων  Ησαΐας  μεταφέροντας  το
                  μήνυμα τον φιλικών για την επικείμενη επανάσταση.

                                                             11
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17