Page 14 - xaxopoulou-ypati

σπίτια, κατασκεύασαν οδοφράγματα μέσα στην πόλη αλλά και οχυρώσεις στη συνοικία
Μεσαλά, που ήταν εκτός αυτής· έργα που προμήνυαν σκληρό αγώνα των χριστιανών στην
Υπάτη.
Πράγματι κατά την πρώτη έφοδο, που πραγματοποίησαν την 18η Απριλίου από τα
ανατολικά της πόλης υπό τους Διάκο, Δυοβουνιώτη και Πανουργιά, με δύναμη
αποτελούμενη από 2000 άνδρες, καταδίωξαν τους αμυνόμενους από το χωριό Βογομίλ,
(Αργυροχώρι) πυρπολώντας τα σπίτια και αναγκάζοντάς τους να καταφύγουν μέσα στην
πόλη. Ταυτόχρονα, από τα δυτικά οι υπό τον Κοντογιάννη, ο οποίος αναγκάστηκε τελικά
να πάρει μέρος μετά από οκτώ ημέρες συνεχών εκκλήσεων, περνώντας τον Ξηριά,
επιτέθηκαν στη συνοικία του Μεσαλά, εκδίωξαν τους οχυρωμένους Τούρκους και
εισέβαλαν στην πόλη πολεμώντας και καίγοντας.
Οι Τούρκοι, περιορισμένοι σε τέσσερα μόνο σπίτια και στα οχυρά δημόσια κτίρια του
τεμένους και του ωρολογοστασίου, αναγκάστηκαν να ζητήσουν συνθηκολόγηση.
Πράγματι, ο Τελεχά Φέζος πασάς συναντήθηκε με τον Κοντογιάννη και συμφώνησαν να
παραδοθεί η πόλη και οι Τούρκοι να αποχωρήσουν για τη Λαμία την επόμενη μέρα
παραδίδοντας τον οπλισμό τους. Πριν από το ξημέρωμα όμως της επόμενης ημέρας
έφθασε εξωτερική βοήθεια στους Τούρκους. Ο Κιοσέ Μεχμέτ πασάς και ο Ομέρ Βρυώνης
με 8000 Τούρκους και Αλβανούς, αφού διέλυσαν το σώμα που κρατούσε τη Δερβέν-
Φούρκα, στρατοπεύδευσαν στο Λιανοκλάδι. Το βράδυ της 18ης προς 19η Απριλίου, οι
φωτιές του στρατοπέδου έκαναν εμφανές το μέγεθος της βοήθειας που ήταν ήδη εκεί.
Τότε οι Έλληνες προκειμένου να μην κυκλωθούν, αποχώρησαν αφήνοντας την πόλη
μισοκαμένη και οι μεν Διάκος, Πανουργιάς και Δυοβουνιώτης επέστρεψαν στις
Κομποτάδες, ο δε Κοντογιάννης στο λημέρι του στη Μονή Αγάθωνος. Οι απώλειες των
Ελλήνων ήταν μικρές, 6 νεκροί και 5 τραυματίες, μεταξύ των οποίων και ο καπετάν
10
Ρούκης από την Αρτοτίνα, ο οποίος διακρίθηκε στη διάρκεια της πολιορκίας. Οι
επιπτώσεις όμως στο ηθικό των αγωνιστών ήταν σημαντικές, γιατί η αποτυχία αυτή
απομάκρυνε κάθε ενδεχόμενο προσβολής της Λαμίας και κάθε πρόοδο της επανάστασης
στη Φθιώτιδα. Στο αποτέλεσμα αυτό συντέλεσε και η αργοπορία του Κοντογιάννη, που
έδωσε τη δυνατότητα στους εχθρούς να προετοιμαστούν. Αποδείχτηκε ότι όχι οκτώ
ημέρες αλλά ακόμα και μια στιγμή μπορούν να αποβούν καταστροφικές για την εξέλιξη
μιας στρατιωτικής επιχείρησης. Στην Υπάτη δεν επιτέθηκε ένας οπλαρχηγός, αλλά οι
τέσσερεις πιο ονομαστοί και εκλεκτοί οπλαρχηγοί της Φωκίδας, της Βοιωτίας, της
Λοκρίδας και της Φθιώτιδας, γι’ αυτό και η αποτυχία θεωρήθηκε αρνητική ένδειξη για την
εξέλιξη της επανάστασης. Βέβαια, ενώ καταγράφηκε ως μια οδυνηρή εξέλιξη, στην πορεία
υπήρξαν πολύ χειρότερες.

10 Ο Ρούκης υπήρξε μεγάλος αγωνιστής της Επανάστασης. Με τον παράτολμο χαρακτήρα του διακρίθηκε στα
Βασιλικά και σε άλλες μάχες. Μετά το σοβαρό τραυματισμό του στην πολιορκία της Υπάτης, μεταφέρθηκε
στο μοναστήρι της Δαμάστας, όπου νοσηλεύτηκε από τον Κουρτ-Αλή. Ο Κούρταλης ,όπως ελληνοποίησε το
όνομά του, ήταν σπουδαίος τούρκος γιατρός από την Αταλάντη και στη διάρκεια της επανάστασης περιέθαλψε
και θεράπευσε κορυφαίους Έλληνες αγωνιστές. Έχαιρε εκτίμησης και από τους Τούρκους και από τους
Έλληνες και ήταν προσωπικός γιατρός του Οδυσσέα Ανδρούτσου και του Μακρυγιάννη.

13