Page 8 - anagnostis_kousi
P. 8

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ-ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΤΗ

                  ΓΛΩΣΣΑ-ΥΦΟΣ-ΔΙΑΣΚΕΥΗ


                    Το έργο του Αναγνώστη είναι σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο στο οποίο καταγράφει
                  όσα  έζησε  ο  ίδιος.  Έτσι,  απουσιάζουν  κάποια  απαραίτητα  στοιχεία-λεπτομέρειες  της
                  μάχης και της καταστροφής της Θεσσαλονίκης στα οποία δεν ήταν παρών. Αυτό καθιστά
                  το έργο του ελλιπές και χωρίς ιδιαίτερη ζωντάνια. Όμως από τις ελλείψεις, τις αδυναμίες
                  και την απλότητα φαίνεται η αξιοπιστία του έργου, η γνησιότητα και η ειλικρίνια. Γι'αυτό
                  είναι και η πιο σημαντική πηγή για την άλωση της Θεσσαλονίκης.
                    Η διήγηση του Αναγνώστη δεν έχει σωθεί. Υπάρχει η αντιγραφή του έργου στον κώδικα
                  172  της  βιβλιοθήκης  του  Βατικανού.  Το  κείμενο  αυτό  του  κώδικα  έχει  αρκετά
                  προβλήματα: η στίξη δεν είναι καλή, ούτε και ο συλλαβισμός, χρησιμοποιεί κεφαλαία
                  γράμματα μέσα στις λέξεις και έχει πάρα πολλά ορθογραφικά λάθη. Το έργο γενικά έχει
                  μία γλωσσική ανωμαλία, καθώς ξεκινάει απο τον Όμηρο και τους κλασικούς και φτάνει
                  μέχρι  τους  συγχρόνους  του,  ιστορικούς  και  χρονογράφους.  Επιπλέον,ο  κώδικας  σε
                  κάποια σημεία έχει καταστραφεί από την υγρασία και το κείμενο λείπει. Επομένως, τα
                  σημεία αυτά είναι προσθήκες του διασκευαστή. Γι'αυτό παρατηρούμε και διαφορές στο
                  ύφος και τη γλώσσα στα κομμάτια που προστέθηκαν αργότερα.
                    Η  γλώσσα  και  το  ύφος,  λοιπόν,  του  διασκευαστή  είναι  τόσο  διαφορετικά  από  του
                  Αναγνώστη, που με την πρώτη ματιά αποκαλύπτουν τα σημέια που είναι διασκευασμένα.
                  Ο Αναγνώστης χρησιμοποιεί τη λόγια γλώσσα της εποχής του σε απλή μορφή, με απλό
                  λεξιλόγιο και λιτό ύφος. Ο τόνος του έργου είναι προσωπικός καθώς βίωσε ο ίδιος τα
                  γεγονότα  που  περιγράφει.  Αποφεύγει  τις  υπερβολές,  τους  ρητορισμούς  και  τις
                  συναισθηματικές εξάρσεις. Από την άλλη ο διασκευαστής ενώ χρησιμοποιεί κι αυτός τη
                  λόγια γλώσσα της εποχής, προσθέτει κάποια γλωσσικά στοιχεία από την Αγία Γραφή,
                  τον Όμηρο, το Δημοσθένη και τον Καμενιάτη. Το ύφος του είναι γεμάτο στόμφο και όγκο
                  και χρησιμοποιεί πολλά σχήματα λόγου (ερωτήσεις, αποστροφές, παρομοιώσεις κτλ) με
                  τάση για υπερβολή και μεγαλοποίηση.
                    Η περιγραφή του Αναγνώστη αναφερόταν μόνο στη μάχη, οπότε ήταν φτωχή και γι'αυτό
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13