Page 9 - anagnostis_kousi

χωρούσε πολλές προσθήκες για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα. Έτσι, είναι πολλά αυτά που
μπόρεσε να συμπληρώσει ο διασκευαστής: για τη μάχη, τα πολεμικά μέσα, την
ψυχολογία των ανθρώπων, κάνει διάφορες επεξηγήσεις, αλλαγές, επαναλήψεις,
ανακεφαλαιώσεις, αναδιατυπώνει τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια και τέλος συνεχίζει
την ιστόρια. Κάνει προσθήκες και μόλις νιώσει ότι έχει ξεφύγει πολύ από το κείμενο,
επιστρέφει στον αρχικό τρόπο γραφής.

Εκτός από τη γλώσσα και το ύφος, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που φανερώνουν τη
διασκευή, όπως:
• Στην αρχή ο συγγραφέας λέει ότι θα μιλήσει σύντομα και περιληπτικά, ενώ στη
συνέχεια βλέπουμε πολλές λεπτομέρειες που προστέθηκαν από το διασκευαστή.
• Ενώ αναφέρθηκε στην αρχή στο θάνατο του Μητροπολίτη Συμεών, αργότερα με
απότομο τρόπο, που δεν ταιριάζει στον Αναγνώστη, βλέπουμε να προσθέτει ότι
κατηγόρησαν τον Συμεών ότι πρόδωσε τους Θεσσαλονικείς στους Τούρκους.
• Ο ιστορικός λέει ότι οι Θεσσαλονικείς στη μάχη χρησιμοποίησαν μόνο πέτρες και
βέλη, ενώ ο διασκευαστής αναφέρεται και σε μικρά κανόνια και μπαρούτι.
• Ο διασκευαστής φαίνεται ότι δεν έζησε την άλωση της πόλης γιατί έφυγε κατά τη
Βενετοκρατία και επέστρεψε μετά την άλωση έπειτα από την εντολή του Μουράτ.

Για αυτό δε θυμάται καλά κάποια σημαντικά για την ιστορία γεγονότα. (ότι ο
Μουράτ επέστρεψε 2,5 χρόνια μετά την άλωση στη Θεσσαλονίκη, πόσοι
Θεσσαλονικείς επέστρεψαν μετά την εντολή του Μουράτ)

• Σύμφωνα με τον Τσάρα τα κεφάλαια 13-21 ανήκουν αποκλειστικά στον
διασκευαστή. Για το λόγο αυτό συναντάμε πολλές κουραστικές επαναλήψεις,
ανακεφαλαιώσεις κάθε φορά που ξεκινάει ένα νέο κεφάλαιο, αρκετές αντιφάσεις
(π.χ. πρώτα λέει ότι ο Μουράτ πήρε όλες τις εκκλησίες, μετά λέει ότι τις πήρε
όλες εκτός απο τις τέσσερις καθολικές και τέλος λέει πάλι ότι τις πήρε όλες) και
η ιστορία θυμίζει φανταστική αφήγηση.
• Ακόμη, ο διασκευαστής έχει επηρρεαστεί από δύο έγγραφα της Μητρόπολης της
Θεσσαλονίκης που ανήκουν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και είναι
υστερόχρονα του έργου του Αναγνώστη και εστιάζουν στις καταστροφές των
εκκλησιών.
Αυτά τα στοιχεία, λοιπόν, φανερώνουν ότι η διασκευή έγινε μάλλον αρκετά χρόνια μετά
την πτώση της πόλης και την έκδοση του έργου του Αναγνώστη, καθώς περιέχει
πληροφορίες για το πώς οργανώθηκε από τον Μουράτ, την κατάσταση των εκκλησιών
κ.α. που σχετίζονται με τα πρώτα χρόνια της τουρκικής Θεσσαλονίκης.