Page 7 - anagnostis_kousi
P. 7

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

                    Ο  Αναγνώστης  προσπαθεί  να  κάνει  μία  σύντομη  επισκόπηση  της  κατάστασης  που
                  επικρατούσε στη Θεσσαλονίκη την περίοδο 1420-1430. Ξεκινάει με την περίοδο δηλαδή
                  κατά την οποία πουλήθηκε η πόλη στους Βενετούς και παρουσιάζει τη Βενετοκρατία ως
                  την αρχή του κακού σε συνδυασμό με το θάνατο του Μητροπολίτη Συμεών.
                    Στη  συνέχεια  περιγράφει  την  πολιορκία:  τις  ειδοποιήσεις  των  αγγελιοφόρων  για  τις
                  επιθέσεις  των  Τούρκων  που  πλησίαζαν,  την  προετοιμασία  των  κατοίκων  της
                  Θεσσαλονίκης,  την  ανασκευή  των  τειχών,  την  ετοιμότητα  των  ανθρώπων,  την
                  απρόσμενη επίθεση των Οθωμανών και τη σύγχυση που κυριαρχούσε.
                    Ο Μουράτ, παρουσιάζεται,να κάνει δελεαστικές προτάσεις στους κατοίκους της πόλης
                  ώστε  να  παραδώσουν  τη  Θεσσαλονίκη  οικειοθελώς.  Μετά  την  ανεπιτυχή  αυτή
                  προσπάθεια, προετοίμασε επίθεση και από στεριά και από θάλασσα και περικύκλωσε τα
                  τείχη ώστε να μην μπορούν να ξεφύγουν από πουθενά. Κατέστρεψαν το ανατολικό τοίχος
                  που ήταν ήδη φθαρμένο και μπήκαν στην πόλη.
                    Οι Οθωμανοί φαίνεται να πολεμούσαν με μανία “σαν άγρια θηρία”, γιατί ο Μουράτ
                  έταζε  πλούτη  και  διάφορα  αγαθά  σε  όσους  ήταν  γενναίοι  και  σκληροί.  Όλη  η
                  Θεσσαλονίκη γέμισε με Τούρκους, οι οποίοι σκότωναν, λεηλατούσαν, αλυσόδεναν και
                  έσερναν  αιχμαλώτους  ακόμα  και  τα  γυναικόπαιδα.  Στο  έργο  καταγράφεται  ότι
                  κατέστρεψαν  όλην  την  πόλη  για  να  βρούν  κρυμμένους  θησαυρούς  σε  οποιοδήποτε
                  σημείο (ναούς, σπίτια, μοναστήρια κτλ) και έστειλαν τους σκλάβους στα Γιάννενα. Η
                  Θεσσαλονίκη ερήμωσε. Μεγάλο είναι το κομμάτι στο οποίο ο συγγραφέας αναφέρεται
                  στις καταστροφές των ναών και των μοναστηριών.
                    Ο Μουράτ, κατά τον ιστορικό, προέβη σε μια απρόσμενη απόφαση, άξια επαίνου, γιατί
                  δεν του άρεσε που είδε την πόλη αυτή άδεια και κατεστραμένη. Έδωσε εντολή, όσοι
                  Θεσσαλονικείς είχαν φύγει πριν την άλωση, να επιστρέψουν και να χτίσουν τα σπίτια
                  τους για να δώσουν πάλι ζωή στην πόλη και να ανθίσει. Έτσι γύρισαν περίπου 1000  και
                  μαζί με τους Οθωμανούς κατοίκους ήταν 2000. Όμως, λίγα χρόνια μετά, όταν γύρισε ο
                  σουλτάνος, τον έπεισαν οι σύμβουλοι του να αλλάξει γνώμη και τους πήρε πίσω τα σπίτια
                  και τις εκκλησίες και τα έδωσε  όλα σε  Τούρκους. Σε αυτό το σήμείο ο Αναγνώστης
                  σταματάει τη διήγηση.
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12