Page 4 - giannopoulos-neamethodos

Νέας μεεθόδου εποοχή. Επί ππαραδείγμματι, ο Κώώνστας διορθώνει τηην επιγραφφή που ο
ίδιος έγρραψε («Ἑττέρα ἐξήγηησις τοῦ δοομεστίκουυ Γρηγοράάσκου· ἦχοος α’ Θεοτόκε Παρ-
θένε...»),, αποδίδονντας τελικκά την κααταγραφόμενη εξήγγηση του Θεοτόκε Παρθένε
του Πέτρου Μπερρεκέτη, όχχι στον «Γρηγοράσκκο», αλλά στον «Κωωστῆ», πουυ είναι ο
μετέπειττα πρωτοψψάλτης Κωωνσταντίννος, γνωσττός από παρόμοια δδραστηριότητά του
ως δομέστικος. Σεε άλλο σηημείο του ττόμου, πααραθέτει κκαι την εξξήγηση του Γρηγο-
ράσκου.

Σττο ίδιο χειιρόγραφο, το γνωσττό Ἄξιόν ἐσστιν «τὸ σσυνηθισμέννον» σε ήχχο β’ του
Γρηγορίοου παρουσσιάζεται ωως ήχος πλλ. β’ τετράάφωνος, σστην προ ττης Νέας ΜΜεθόδου
μουσική σημειογρραφία.

7. Κώδδικας Σίμ. Κααρά 111, φ. 18αα (Emmanouill St. Giannopooulos, “A legenndary collectioion...”, σ. 417)..