Page 10 - karakostas-spilaio-odysseas
P. 10

Θεοφόροι Μάρτυρες για να θανατωθούν από τους συνανθρώπους τους; Τίποτα από

                   αυτά  δεν  θέλησαν,  και  αν  τα  είχαν  τα  παράτησαν  για  να  κηρύξουν  και  να
                   ομολογήσουν τον Χριστό. Ποιον πείραξαν ή τι άλλο κακό έπραξαν για να μισηθούν

                   με τον χειρότερο τρόπο; Οπωσδήποτε τίποτα άτοπο και κακό δεν διενήργησαν, αλλά
                   αντιθέτως  κάθε  καλό  και  ευεργεσία.  Αντ’  αυτού  τι  εισέπραξαν;  Ύβρεις,  εξορίες,

                   κακουχίες και εν τέλει μαρτυρικό θάνατο. Και με ποιον τρόπο επερχόταν ο θάνατος
                   αυτός;  Ιδού:  με  λιθοβολισμούς,  σταυρώσεις,  μαστιγώσεις,  μάχαιρες,  ξίφη,  βέλη,

                   σπαθιά, πριόνια, τροχούς, πυρακτωμένα σίδερα, φωτιά, αποκοπή μελών του σώματος,

                   χτίσιμο, λογχισμούς, απαγχονισμούς, πνιγμούς, σιδερένια νυχιά, ως βορά στα άγρια
                   θηρία  και  με  μυρίους  ακόμα  τρόπους.  Ο  Απόστολος  Παύλος  γράφει  προς  τους

                   Κορινθίους πως  «ὡς  περικαθάρματα τοῦ  κόσμου  ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα  ἕως

                   ἄρτι» (Α’ Κορ. Δ’, 13). Έτσι λογάριασε ο κόσμος τους ευεργέτες του, θεωρώντας ως
                   μιάσματα του ανθρωπίνου γένους τους (κατά χάριν) υιούς του Θεού.


                   Όμως, γιατί συνέβη αυτό, και άνθρωποι οι οποίοι δεν έβλαψαν κανέναν είχαν τέτοια

                                                                  ο
                   αντιμετώπιση;  Η  απάντηση  βρίσκεται  στο  12   κεφάλαιο  της  Αποκαλύψεως  του
                   Ιωάννου, όπου εκεί περιγράφεται η κατατρόπωση του πονηρού από τον Αρχάγγελο
                   Μιχαήλ και τους Αγγέλους του Θεού, αλλά και η προσπάθειά του να σκοτώσει τον

                   Χριστό και να βλάψει την Εκκλησία. Βλέποντας όμως τα έργα του να αποτυγχάνουν
                   «ὠργίσθη ὁ δράκων ἐπὶ τῇ γυναικί, καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ

                   σπέρματος  αὐτῆς,  τῶν  τηρούντων  τὰς  ἐντολὰς  τοῦ  Θεοῦ  καὶ  ἐχόντων  τὴν  μαρτυρίαν
                   Ἰησοῦ» (Αποκ. ΙΒ’, 17). Όμως και ο Κύριος όταν προετοίμαζε τους μαθητές Του για

                   το Πάθος Του, τους έλεγε «εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν

                   μεμίσηκεν. εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει. ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ
                   ἐστέ,  ἀλλ᾿  ἐγὼ  ἐξελεξάμην  ὑμᾶς  ἐκ  τοῦ  κόσμου,  διὰ  τοῦτο  μισεῖ  ὑμᾶς  ὁ  κόσμος.

                   μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ

                   ἐμὲ  ἐδίωξαν,  καὶ  ὑμᾶς  διώξουσιν·  εἰ  τὸν  λόγον  μου  ἐτήρησαν,  καὶ  τὸν  ὑμέτερον
                   τηρήσουσιν. ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασι τὸν

                   πέμψαντά με» (Ιω. ΙΕ’, 17-21).


                   Αυτοί λοιπόν είναι οι λόγοι που ο κόσμος μίσησε τους Αγίους Μάρτυρες, πρώτον ότι

                   ο Θεός τους εξέλεξε για να τους κάνει δικούς Του κι εκείνοι ανταποκρίθηκαν στο



                                                            9
   5   6   7   8   9   10   11   12   13