Page 9 - karakostas-spilaio-odysseas
P. 9

χλευάζουν αυτά τα βραβεία, αφού αυτοί είχαν δει την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει και

                   με  τους  Αγίους  ή  και  τους  Χριστιανούς  που  αγωνίζονται  πνευματικά.  Δεν  δίνουν
                   σημασία στις ανθρώπινες τιμές και στα πράγματα αυτού του κόσμου, και τα θεωρούν

                   φαιδρά και άνευ αξίας, γνωρίζοντας ότι όλα αυτά παρέρχονται με τον θάνατο, αφού
                   πάροικοι  και  παρεπίδημοι  είμαστε  σε  αυτόν  τον  κόσμο  (Α’  Πε.  Β’,  11),  με  το

                   πολίτευμά  μας  να  υπάρχει  στους  Ουρανούς  (Φιλιπ.  Γ’,  20).  Ο  Άγιος  Νείλος  ο
                   Ασκητής αναφέρει επί του θέματος πως «φύλλα και σαπουνόφουσκες και καπνό και

                   άχυρα  και  σκιά  και  σκόνη  χαρακτήρισα  όλα  τα  λαμπρά  αυτού  του  κόσμου».

                   Χαρακτηριστικότατο  παράδειγμα  αυτής  της  ενέργειας  αποτελούν  οι  μοναχοί,  οι
                   οποίοι εγκατέλειψαν τα πάντα στον κόσμο για να προσηλωθούν αποκλειστικά στον

                   Θεό και την ένωσή τους μαζί Του.


                   Τέλος, ο Σωκράτης αναφέρει πως αν οι πρώην δεσμώτες γύριζαν στην παλαιά τους

                   θέση, τότε τα μάτια τους θα γέμιζαν με σκοτάδι και θα απαιτούταν ορισμένος χρόνος
                   για να αρχίσουν να βλέπουν πάλι τις σκιές. Σαφώς, στην περίπτωση των Χριστιανών,

                   κάτι  τέτοιο  δεν  είναι  επ’  ουδενί  ευκταίο,  το  να  επιστρέψουν  στην  παλαιά  τους

                   πνευματική κατάσταση και να απολέσουν όσα με κόπους και αγώνες κέρδισαν. Κάτι
                   τέτοιο θα ομοίαζε με άνθρωπο που θα αντάλλαζε ράβδους χρυσού με κούφια σίδερα.

                   Παρ’  όλα  αυτά  όμως,  οι  Άγιοι  και  οι  αγωνιζόμενοι  Χριστιανοί  μπορεί  να  μην
                   συγχρωτίζονται με τα του κόσμου, αλλά δεν εγκαταλείπουν τον κόσμο. Όπως και οι

                   απελευθερωμένοι  δεσμώτες  επιστρέφουν  πίσω  για  να  λύσουν  τους  συνανθρώπους
                   τους και να τους δείξουν την Αλήθεια. Όμως, εδώ φτάνουμε να αντικρύσουμε ένα

                   παράδοξο  θέαμα.  Οι  δεσμώτες  αντί  να  ακούσουν  και  να  ακολουθήσουν  τους

                   απελευθερωμένους,  αυτοί  τους  εμπαίζουν,  όπως  κατά  κανόνα  συμβαίνει  και  στην
                   πραγματικότητα στους πνευματικούς ανθρώπους, όταν οι κοσμικοί τους ειρωνεύονται

                   για την πίστη και την βιωτή τους, και θεωρούν πως τα μάτια τους υπέστησαν βλάβη

                   μετά την άνοδο που είχαν και εν τέλει, επειδή αυτοί που λύθηκαν προσπάθησαν να
                   λύσουν κι εκείνους, εκείνοι τους σκοτώνουν. Σε ποιον αυτό το σημείο της διήγησης

                   δεν θυμίζει τις περιπτώσεις των Αγίων Μαρτύρων;


                   Όλοι  γνωρίζουμε  πως  οι  άνθρωποι  φτάνουν  σε  αλληλοσπαραγμό  και  τα  κράτη  σε

                   πολέμους  για  τα  χρήματα,  την  δόξα  και  την  εξουσία.  Τι  από  αυτά  επιθύμησαν  οι



                                                            8
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13