Page 5 - karakostas-spilaio-odysseas
P. 5
Μία τελευταία παρατήρηση πάνω στην ιστορία αυτή, είναι η επιθυμία του Οδυσσέα
να λυθεί και να κατευθυνθεί προς τις Σειρήνες. Αυτό μοιάζει παράλογο εκ πρώτης
όψεως, αφού ο Οδυσσέας γνώριζε τον κίνδυνο που θα διέτρεχε η ζωή του αν τις
πλησίαζε. Αυτή η συμπεριφορά όμως του Οδυσσέα αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη
φύση, η οποία μετά την πτώση των πρωτοπλάστων ρέπει προς την αμαρτία και
τέρπεται με πράγματα που οδηγούν σε αυτήν, έστω κι αν γνωρίζει τους κινδύνους
που ελλοχεύουν. Η αμαρτία καθώς λέγεται είναι γλυκιά στην αρχή, αλλά τα απότοκά
της είναι πικρά και επώδυνα, γι’ αυτό και ο Θεός έδωσε τα «δεσμά» που
περιγράψαμε παραπάνω, για να αποκαταστήσει τον άνθρωπο και να τον κάνει να
βαδίσει στον σωστό δρόμο, που οδηγεί σε Εκείνον. Πολλές φορές η άσκηση στον
πνευματικό αγώνα έχει μεγάλες δυσκολίες και πίκρες, κατά τα φαινόμενα
τουλάχιστον, αφού στην ουσία της είναι ωφέλιμη και ευεργετική, αλλά η θεραπεία
και η σωτηρία επέρχεται δια των πικρών και του πόνου. Σε αντίθετη περίπτωση ο
άνθρωπος δεν αντιμετωπίζει μόνο τον σωματικό θάνατο, σαν αυτόν που θα έβρισκε ο
Οδυσσέας, αλλά και τον πνευματικό που είναι ασυγκρίτως χειρότερος του πρώτου.
4
Περνάμε τώρα να δούμε την αλληγορία του σπηλαίου. Η διήγηση αυτή βρίσκεται
στο έβδομο βιβλίο της Πολιτείας του Πλάτωνα και αποτελεί έναν διάλογο μεταξύ του
4
