Page 8 - karakostas-spilaio-odysseas

σταυρώνει τον εαυτό του, για να ακολουθήσει τον Χριστό, όπως προέτρεψε ο Ίδιος.

Παρ’ όλες τις δυσκολίες όμως, οι άνθρωποι κατανοούν πως η ζωή που ζουν πλέον
είναι αληθινότερη από εκείνη που ζούσαν προηγουμένως, όπως και οι δεσμώτες

κατανόησαν ότι τα πράγματα έξω από το σπήλαιο δεν είχαν καμία σχέση με τις σκιές
που έβλεπαν τόσα χρόνια.

Κατόπιν, βλέπουμε πως οι δεσμώτες χρειάζονται έναν διαβαθμισμένο χρόνο
προσαρμογής για να αρχίσουν να βλέπουν ευκρινώς τα αντικείμενα, ξεκινώντας από

τα πιο απλά και πηγαίνοντας στα πιο σύνθετα. Αυτή η διαβάθμιση αντιστοιχεί στα

στάδια του πνευματικού αγώνα, καθώς ο κάθε άνθρωπος έχει σημειώσει την δική του
πρόοδο σε αυτόν. Δεν μπορεί επί παραδείγματι, ένας άνθρωπος που μόλις μπήκε στον

πνευματικό στίβο να έχει την ίδια εμπειρία και να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με
έναν ασκητή που αγωνίζεται επί σειρά δεκαετιών. Βέβαια, στην πνευματική ζωή δεν

παίζει καθοριστικό ρόλο ο χρόνος, αλλά ο πόθος και ο τρόπος που κανείς αγωνίζεται.
Έτσι λοιπόν, οι δεσμώτες πρώτα θα έβλεπαν τις σκιές και τα είδωλα των πραγμάτων,

έπειτα τα ίδια τα πράγματα και τέλος τον ήλιο, ο οποίος είναι ανώτερος από όλα τα

άλλα αντικείμενα. Αυτό ισχύει και στον πνευματικό αγώνα, όσο περισσότερο
καθαρίζεται ο άνθρωπος τόσο προοδεύει και διακρίνει καλύτερα τα πνευματικά.

Αυτό μας θυμίζει την πορεία της πνευματικής ζωής, η οποία όπως αναφέρθηκε και
στην παραπάνω ανάλυση της ιστορίας του ομηρικού έπους, είναι η κάθαρση, ο

φωτισμός και η θέωση. Επί του παρόντος, θα μπορούσαμε να αντιστοιχίσουμε την
κάθαρση με την ανάβαση του σπηλαίου, τον φωτισμό με την όραση των πραγμάτων

έξω από αυτό και την θέωση με την θέαση του ήλιου, που σημαίνει την θέαση του

Θεού. Ο άνθρωπος όταν φτάσει στην θέωση, όπως οι Άγιοί μας, βλέπει το Άκτιστο
Φως και ενώνεται με τον Θεό.

Αφού λοιπόν συμβούν όλα αυτά και ο άνθρωπος επιτύχει με την Χάρη του Θεού τον
σκοπό του, δοξάζει τον Θεό και μακαρίζει τον εαυτό του που έγινε κοινωνός αυτής

της ευεργεσίας, όμως και λυπάται όταν βλέπει τους συνανθρώπους του να βρίσκονται
ακόμη δέσμιοι της άγνοιας. Μάλιστα, καθώς αναφέρει η αλληγορία, αν οι δεσμώτες

είχαν θεσπίσει τιμές και επαίνους για όσους έβλεπαν καλύτερα τα αντικείμενα,

δηλαδή τις σκιές, το αποτέλεσμα θα ήταν οι απελευθερωμένοι δεσμώτες να

7