Page 8 - karakostas-thriskeia

Χριστιανισμός και ιστορία

Αυτά όσον αφορά το πνευματικό μέρος, όμως αναδύεται ακόμα ένα ζήτημα που
διαφοροποιεί τον Χριστιανισμό από τις θρησκείες, και είναι αυτό της ιστορικότητας.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ιστορικό πρόσωπο, που γνωρίζουμε πότε και που έζησε
και έδρασε, τα μέλη της οικογένειάς Του, τον τρόπο που πέθανε, τον τόπο ταφής Του
και τι έπραξε μετά την Ανάστασή Του. Όλα αυτά τα πιστοποιούν αυτόπτες και
αυτήκοοι μάρτυρες, οι οποίοι πλήρωσαν αυτή τους την μαρτυρία με βασανιστήρια και
θάνατο. Αυτή την άποψη συνυπογράφει ο Pascal λέγοντας: «πιστεύω τις ιστορίες που
18
οι αυτόπτες μάρτυρές τους θυσιάστηκαν για χάρη τους». Αντιθέτως, οι θρησκείες του
κόσμου ιδρύθηκαν από κάποιους ανθρώπους που έψαχναν την αλήθεια, είτε αυτοί ήταν
στοχαστές είτε κάποιες άλλες εξέχουσες προσωπικότητες. Όμως, οι άνθρωποι
διψώντες για σωτηρία, ακολούθησαν τις διδασκαλίες αυτών των ατόμων και προϊόντος
του χρόνου προσέθεσαν κάποια επιπλέον στοιχειά σε αυτές, ακόμα και μυθικά για να
εξάρουν το ήθος και την αξία ορισμένων προσώπων, που τους έβλεπαν σαν σωτήρες.
Στην περίπτωση του Χριστού έχουμε πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, εν αντιθέσει με τους
ιδρυτές άλλων θρησκειών, που πολλών τα ίχνη χάνονται στο βάθος των αιώνων, μη
γνωρίζοντας ακόμα για κάποιους αν όντως υπήρξαν. Διότι, υπάρχουν περιπτώσεις που
οι άνθρωποι θεοποίησαν κάποια άτομα, όπως ήρωες ή φιλοσόφους, πάνω στην
διδασκαλία των οποίων ιδρύθηκαν κάποιες θρησκείες, π.χ. νεοπλατωνισμός,
βουδισμός. Αυτή είναι και μία δεύτερη ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον Χριστιανισμό
και τις θρησκείες, η ιστορικότητα. Γιατί αν κανείς δει σε ένα γενικότερο πλαίσιο το
πεδίο των θρησκειών, θα συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν οι ειδωλολατρικές
θρησκείες και εκείνες που έχουν σχέση με τον Χριστιανισμό, όπως ο Ιουδαϊσμός, που
αποτελούσε πρόδρομό του και το Ισλάμ, που στην ουσία είναι ακόμα μία χριστιανική
αίρεση, συγγενική του Αρειανισμού (ο ιδρυτής του Ισλάμ είχε επαφές με μοναχό αυτής
της αίρεσης), όπως πίστευε ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, που είχε ζήσει από μικρός
σε αραβικό περιβάλλον. 19, 20

Όμως, επειδή πρέπει να είμαστε αμερόληπτοι όταν διενεργούμε πάσης φύσεως έρευνα,
είναι σημαντικό να αναφερθεί πως πολλοί ιδρυτές θρησκειών, όπως και άλλοι που
θεοποίησαν κάποια πρόσωπα, είχαν αγαθή προαίρεση, αφού επιθυμούσαν να βρουν
την Αλήθεια και να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, αλλά
απέτυχαν για τους λόγους που ήδη αναφέραμε. Σχετικά με το θέμα αυτό πολύ χρήσιμη
είναι η μελέτη του αειμνήστου καθηγητού Λεωνίδα Φιλιππίδη, «Η Παγκόσμια
Προσδοκία Θεανθρώπου Λυτρωτού», που εκεί δείχνει πως σε πολλούς πολιτισμούς σε
όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, οι άνθρωποι είχαν φτιάξει παραδόσεις και μύθους, για
κάποιον άνθρωπο που θα ερχόταν, για να σώσει τους ανθρώπους και να φανερώσει την
Αλήθεια και τον Θεό στον κόσμο. Αυτός ο άνθρωπος δεν θα ήταν συνηθισμένος όπως
οι υπόλοιποι, αλλά θα είχε θεϊκή προέλευση, γι’ αυτό είχαν φτιάξει με τον νου τους
μυθικά πρόσωπα ή απέδωσαν σε ήδη υπαρκτά πρόσωπα μυθικές διαστάσεις, για να
21
εναποθέσουν σε αυτούς την ελπίδα της σωτηρίας τους. Αυτό το έπραξαν γιατί δεν
γνώριζαν τον αληθινό Μεσσία που θα ερχόταν για να αναλάβει αυτό το έργο, αφού ο
άνθρωπος ήταν αποκομμένος ένεκα της αμαρτίας από τον Δημιουργό του.