Page 9 - kritsaki-metoxia

31
του «ασκητικού μοναστηριού» .Ο γέρων Σωφρόνιος δεν περιορίστηκε στα όρια του
νησιού, αλλά πραγματοποίησε και ιεραποστολικές εξορμήσεις στα χωριά της
Θεσσαλίας. Το μετόχι υφίσταται έως τις μέρες μας.

3. Της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Το μετόχι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος βρίσκεται σε ύψωμα με υπεραιωνόβια
δέντρα. Η μονή είναι περιτειχισμένη και ιδρύθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Περί το

έτος 1777 δωρίθηκε στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου όρους από την

σκοπελίτικη οικογένεια των Ευαγγελινών. Η προσάρτηση αυτή αποτελεί το αποτέλεσμα
των φιλόπονων προσπαθειών του λόγιου μοναχού Καισάριου Δαπόντε, ο οποίος

διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον τότε ηγούμενο της Μονής ιερομόναχο Παΐσιο τον
32
Καυσοκαλυβίτη . Η μονή τότε ήταν ερειπωμένη και εγκαταλελειμμένη. Ο Παΐσιος
εγκατέστησε γυναικεία αδελφότητα, την οποία και οργάνωσε κοινοβιακά, υπό την

ηγουμένη Μελάνη, Μεσολογγίτισσα μοναχή. Το έτος 1784 ο Παΐσιος ανέλαβε την
ηγουμενία της μονής Ξενοφώντος και αργότερα και της Μεγίστης Λαύρας. Μετά την

κοίμηση του ηγουμένου Παϊσίου, η μονή Μεταμορφώσεως Σκοπέλου περιήλθε στην
33
κυριότητα της μονής Ξενοφώντος και έκτοτε λειτουργεί ως μετόχι της . Στο μετόχι
αυτό υπάρχουν φορητές εικόνες του γνωστού Αγιορείτη ζωγράφου μοναχού
Μητροφάνους του Χίου, ενώ το καθολικό της φέρει ξυλόγλυπτο τέμπλο με φυτική

διακόσμηση. Το μετόχι υφίσταται έως τις μέρες μας.

4. Των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στη Γλώσσα Σκοπέλου

Το μετόχι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στη Γλώσσα Σκοπέλου ιδρύθηκε, σύμφωνα με
34
τις πηγές , το 1672. Ανακηρύχτηκε Σταυροπήγιο το έτος 1707 και αφιερώθηκε από
τους κτήτορές του στην Ιερά Μονή Ξηροποτάμου (1770) μαζί με την σημαντική

κτηματική περιουσία του. Η Μονή βρίσκεται μέσα σε πευκόφυτη τοποθεσία και απέχει

31 K. Καλλιανός, «Σχέσεις Σκοπέλου …», ο.π., 19
32 Κ.Καλλιανός, «Τα αθωνικά μετόχια…», ο.π., 338.

33 http://agioritikoslogos.blogspot.com/2012/06/blog-post_5938.html
34 Κ. Καλλιανός, «Τα αθωνικά μετόχια…», ο.π., 338, Χ. Χαχαμίδης, Συμβολή..., ο.π., 223, Κ. Καλλιανός,
«Ἄγνωστες σελίδες ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς δημογεροντίας Σκοπέλου τοῦ ἔτους 1834», Αρχείο Ευβοϊκών
Μελετών 27 (1986-87) 66-68.

8