Page 5 - kritsaki-metoxia

Το μετόχι αυτό ιδρύθηκε στα τέλη του 17ου - αρχές 18ου αιώνα. Πρώτος γνωστός

μετοχιάρης ήταν ο ιερομόναχος Συμεών, ο οποίος υπογράφει στη διαθήκη της
13
Ουρανίτσας του Χατζη-Κωνσταντή, το 1728 . Το 1693 το μετόχι ανακαινίστηκε από
τον ιερομόναχο Νείλο Διονυσιάτη και το 1695 χτίστηκε από τον ίδιο η θολωτή

14
δεξαμενή του μονυδρίου .
Με την πάροδο των χρόνων το μετόχι απέκτησε σημαντική κτηματική περιουσία σε

διάφορα μέρη του νησιού (κοιμητήριο, χωράφια, αμπελώνες, ελαιώνες, κ.λπ.) ενώ είχε
15
στην κατοχή του και το μικρό σπίτι στο Κάστρο, που ονομαζόταν «κονάκι» .
Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1811 μετοχιάριος ήταν ο Θεοφάνης, ο οποίος, όταν κλήθηκε

το ίδιο έτος να επιστρέψει στη μονή της μετανοίας του, άφησε το μετόχι στη διαχείριση
του ιερομόναχου Ματθαίου, ηγουμένου της Μονής του Αγ. Χαραλάμπους και παλιού

16
αγιορείτη . Προς το τέλος της τουρκοκρατίας το μετόχι νοικιάζεται από το μοναστήρι
17
του Ευαγγελισμού , που το διατηρεί έως το 1820, έτος κατά το οποίο η Ιερά Μονή
Διονυσίου πούλησε το μετόχι με όλη την περιουσία του στη Μονή του Αγ.
18
Χαραλάμπους . Το 1925 ο ναός της μονής κατεδαφίστηκε και στη θέση του κτίστηκε
νέος.

Η σημασία του μετοχίου του Τιμίου Προδρόμου στην πνευματική ζωή και τη θεολογία
του νησιού υπήρξε πολύ μεγάλη, καθώς με τον καιρό διαμορφώθηκε γύρω από αυτό ένα

κλίμα ορθόδοξης λειτουργικής ζωής και πνευματικότητας.

Η ευρύτερη σημασία της αθωνικής παρουσίας στη Σκιάθο

Είναι γνωστό πως πολλοί αγιορείτες πατέρες κατά την επανάσταση του 1821 και τον
οικονομικά ασφυκτικό και απειλητικό κλοιό των Οθωμανών, κατέφυγαν στα νησιά και

19
τη Στερεά Ελλάδα, όπου υπήρχαν μετόχια τους ή είχαν γνωστούς τους ανθρώπους.
Πολλοί από αυτούς κατέφυγαν στη Σκόπελο και τη Σκιάθο.

Α. Παπαδιαμάντης, Άπαντα, Η Φόνισσα, τ. 1, Αθήνα 1957, σ. 50-51
12

13 Κ. Καλλιανός, «Τα αθωνικά μετόχια…», ο.π., 336.
14 K. Καλλιανός, «Τό μή διατηρούμενο...», ο.π., 151.
15 Χ. Χαχαμίδης, Συμβολή..., ο.π., 221.

16 Κ. Καλλιανός,«Τό μή διατηρούμενο...», ο.π., 152.
17 Χ. Χαχαμίδης, Συμβολή..., ο.π., 222.
18 K. Καλλιανός,«Τό μή διατηρούμενο...», ο.π., 152.
19 Ι. Μαμαλάκης, Το Άγιον Όρος (Άθως) διά μέσου των αιώνων, Θεσσαλονίκη 1971, σ. 433.

4