Page 10 - Loudovikos_Axeiropoihth
P. 10

Και μένοντας μέσα στον ακένωτο πλούτο της Θεανθρώπινης Μεταμορφώσεως,
                   βιώνουμε  τον  ενοποιό  λόγο  αυτής  της  συγκεκριμένης  Εικόνας,  υψωμένο  σε  μια
                   ενιαία εμπειρία και μαρτυρία τόσο της κατά Χάριν θέας της προαιώνιας δόξας του
                   αϊδίου τρισυποστάτου Θεού, όσο και της θέας της κατά χάριν δόξας πάντων των εν
                   Θεώ ανθρώπων.

                         Αλλά  η  κατά  χάριν  θέα  και  μέθεξη,  εκκλησιαστική  και  προσωπική,  του
                   Ακτίστου  Θεού,  ενηλικιούμενη,  ως  του  όλου  εβδομαδικού  χρόνου-κόσμου
                   χριστοθησαύρισμα και χριστοπληρότητα εντός πάντων των Θεουμένων, διανοίγεται
                   προς  τα  έσχατα,  για  να  πληρωθεί  και  να  περισσεύσει  μέσα  στην  υπεράγνωστη
                   παρουσία της μεγαλοφωνότατης απουσίας και στην υπεράγνωστη θέα της  μυστικής
                   αορασίας του Θεού της Ογδόης Ημέρας. Ήδη όμως, τα αδειασμένα υφάσματα και τα
                   ευρεθέντα άθικτα σουδάρια, από τα οποία ο Αναστάς Θεάνθρωπος και Κύριος Ιησούς
                   Χριστός διαφεύγει αρρήτως, ορίζουν, κατά την του αγίου Μαξίμου θεολογία, το όριο
                   πάσης κτιστής κατάληψης και γνώσης, και την υπεράγνωστη διάβαση του θεωθέντος
                   νου  του  εν  Πνεύματι  γενομένου  ανθρώπου,  προς  την  υπέρτατη  πάσης  γνώσεως
                   αγνωσία και την υπέρτατη πάσης οράσεως αορασία της ακατάληπτης Θεότητας, της
                   Οποίας  το  άπειρο  Μυστήριο  μας  οδηγεί  στην  Ανακαίνιση  της  Ογδόης  Ημέρας.
                   Όραση  τότε  και  αορασία,  γνώση  και  αγνωσία,  παρουσία  και  απουσία,  κατά  την
                   Ημέρα εκείνη, θα συγκοινωνήσουν και θα υπερβαθούν, μέσα στην κατά Χάριν δωρεά
                   της  μεθεκτικής  Θεοκοινωνίας  και  Ενώσεως  και  Υιοθεσίας  των  αγίων  κληρονόμων
                   του Θεού εν Χριστώ.

                         Ο πόθος επομένως ήταν, να αισθητοποιηθεί, σε μία ενιαία παράσταση εικονο-
                   γραφής, αυτή η βαθειά ενότητα της λεκτικής και οπτικής μαρτυρίας του Ευαγγελίου
                   της Χάριτος, βαθειά ενότητα πλεγμένη εντούτοις επάνω και μέσα στον ησυχαστικό
                   καμβά του Φωτός της Μεταμορφώσεως. Και αυτά ακριβώς τα πνευματικά αιτούμενα,
                   πραγματοποιημένα  συγκροτούν  τον  πλουτισμό  και  την  μοναδικότητα  αυτής  της
                   συγκεκριμένης  παράστασης.  Και  κρατώντας  τον  τίτλο  «Το  Άγιον  Μανδήλιον»,  η
                   Εικόνα  αυτή  εμπεριέχει  την  τυπωθείσα  Μορφή  του  Κυρίου,  επάνω  πλέον  σε  ένα
                   Χριστού Μανδήλιο, κατάγραφο από τον ευαγγελικό Του λόγο. Με τον τρόπο όμως
                   αυτό,  το  γραμματοϋφασμένο  εδώ  Μανδήλιο-Ευαγγέλιο,  επειδή  ακριβώς
                   συμπυκνώνει,  ως  ιερό  παλίμψηστο,  πολλές  σελίδες  του  Αγίου  Ευαγγελίου,
                   φανερώνεται περαιτέρω και ως πνευματικό «ιμάτιο» της Χριστού Μεταμορφώσεως
                   και  ταυτοχρόνως  ως  εσχατολογική  «στολή  της  δόξας»  των  εν  Θεώ  γενομένων
                   ανθρώπων.

                         Συνεπώς,  επάνω  στο  Άγιο  Μανδήλιο  της  Εικόνας  μας,  με  τρόπο  πολλαπλώς
                   σωρευτικό, με γράμματα διαφορετικά σε χρώματα και μεγέθη, εγγράφονται κείμενα
                   από τα τέσσερα ευαγγέλια, η Αρχιερατική Προσευχή του Ιησού, οι Μακαρισμοί, η
                   Κυριακή Προσευχή, η παραβολή του Ασώτου, και μεγάλο μέρος από την αρχή του



                                                            9
   5   6   7   8   9   10   11   12   13