Page 5 - Loudovikos_Axeiropoihth
P. 5

Συνεπώς, η  λειτουργία  και το έργο  της ορατότητας,  θησαυρισμένο ήδη μέσα
                   στον άκτιστο λόγο της οράσεως, και μέσα στην εκφαντορία του θεανθρώπινου, είτε
                   ως φυσική των ανθρωπίνων οφθαλμών ιδιότητα, είτε ως πνευματικό και υπέρ φύσιν
                   ενέργημα της άκτιστης ενέργειας και χάρης του Θεού, δια μέσου των αγιαζομένων
                   θεομετεχόντων  και  θεοπτών  είτε  ως  εικονογραφική  λειτουργική  Εικόνα  και
                   προσκύνηση, τίθεται, μαζί με τον ενιαίο αγιοπνευματικό λεκτικό λόγο, είτε βιβλικό
                   είτε  πατερικό,  στο  κέντρο  ακριβώς  του  Ευαγγελίου  της  Καινής  Διαθήκης  και  της
                   Χάριτος.

                         «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται». «Αμήν, αμήν
                   λέγω υμίν, όψεσθε τον ουρανόν ανεωγότα και τους αγγέλους του Θεού αναβαίνοντας
                   και  καταβαίνοντας  επί  τον  Υιόν  του  ανθρώπου».  «Ο  εωρακώς  εμέ,  εώρακεν  τον
                   Πατέρα». «Μακάριοι οι οφθαλμοί οι βλέποντες ά βλέπετε». «Εν αυτώ ζωή ήν, και η
                   ζωή ήν το φως των ανθρώπων…ήν το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον
                   ερχόμενον εις τον κόσμο».

                         Και η ενυπόστατη θεία Ζωή ήλθε μέσα στην Ιστορία ως Ενανθρωπήσας Ιησούς
                   Χριστός, ποιώντας το Έργο της Θείας Οικονομίας και απολυτρώσεως του ανθρώπου,
                   και  ελάλησε  και  παρέδωσε  τα  ρήματα,  «ά  ακήκοεν  παρά  του  Πατρός»  Του,  και
                   πρόσφερε την Ζωή Του και το Σώμα Του και το Αίμα Του, μεταλαμβανόμενα στο
                   Ποτήριο  της  Θείας  Ευχαριστίας,  εις  άφεσιν  αμαρτιών  και  εις  ζωήν  αιώνιον.  Και
                   εθεάθη ιστορικώς, με τα φυσικά μάτια των ανθρώπων, τα οποία «μικρόν» εθεώρησαν
                   την πανάχραντη όψιν του προσώπου Του. Και πριν αναληφθεί προς τον Πατέρα Θεό,
                   Αυτός  ο  Λόγος  του  Πατρός,  ως  ένσαρκος  πλέον  «Χαρακτήρ  Αυτού»  και  ένσαρκο
                   πλέον «Απαύγασμα της δόξης» του Θεού, μας χάρισε, με αχειροποίητο και άρρητο
                   τρόπο,  την  εκτύπωση  της  παναγιότευκτης  όψης  Του.  Μαζί  με  τον  δι’  Αυτού
                   λαληθέντα  και  δια  των  Αποστολικών  Αγίων  γραφέντα  ευαγγελικό  Του  λόγο,  μας
                   χάρισε επιπλέον, και μάλιστα με μία προσωπική θαυματουργική Του ενέργεια, αυτήν
                   την ορατή Εικόνα της Μορφής Του.


                         Μέσα στην σιγή και την καθαρότητα του Αγίου Μανδηλίου, μόνη η Χάρις του
                   Θεού  τυπώνει  αθεάτως  το  θεατό  εκτύπωμα  της  Όψης  του  Προσώπου  του  Ιησού
                   Χριστού.  Καθώς  απομάσσεται  το  αγιασμένο  ύδωρ  του  Προσώπου  του  Ιησού
                   Χριστού,  διά  του  αγιασμένου  αυτού  Μανδηλίου,  η  άρρητη  θεία  Χάρις  τυπώνει
                   απορρήτως  και  ομοιογραφεί  και  εκσφραγίζει  επάνω  σε  αυτό  το  Μανδήλιο  την
                   αχειροποίητη    Εικόνα,    το   αχειρότευκτο    εκμαγείο    του   Προσώπου      του
                   Ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου. Έκτοτε η Εικόνα αυτή αποτελεί την Εικόνα-Πηγή
                   όλων  των  εκκλησιαστικών  μας  εξεικονίσεων,  εικόνων,  εικονο-γραφήσεων  και
                   παραστάσεων.


                         Και  η  παράσταση  αυτή  της  «Αχειροποιήτου  Εικόνος  ήτοι  του  Αγίου
                   Μανδηλίου» αναφέρεται από τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, και πιστοποιείται από

                                                            4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10