Page 4 - tsekeridou-theologiagamou

Πρόλογος

Η παρούσα μελέτη σκοπό έχει μέσα από μια σύντομη ιστορική αναδρομή, τις ευαγγελικές, α-
ποστολικές περικοπές και πατερικές τοποθετήσεις να αναδείξει την ανθρωπολογική, εκκλησιολογική

και εσχατολογική θεώρηση του Μυστηρίου του Γάμου.

Θα αναφερθούμε στις μορφές οικογένειας, στην ιερολογία του γάμου, τον ορθό τρόπο επιλο-
γής συζύγου, τον τρόπο τέλεσης του μυστηρίου, τους σκοπούς και καρπούς του. Θα εστιάσουμε κυρί-

ως στην αγαπητική σχέση των συζύγων εντός του χριστιανικού έγγαμου βίου ανάγοντάς την στα Έ-
σχατα.

Θα αναφερθούμε σε κάποια ενδοοικογενειακά προβλήματα, στη σωστή ανατροφή των τέκνων,

την ατεκνία, υιοθεσία, υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, το διαζύγιο, το δεύτερο γάμο. Τέλος θα κατα-
γράψουμε την ποιμαντική φροντίδα της Εκκλησίας και θα προτείνουμε τρόπους αρμονικής συνύπαρ-

ξης των συζύγων.

1.Ο Θεσμός του γάμου στην αρχαιότητα

1Α. Αθήνα

Η Αθηναία, η γυναίκα που ήταν σύζυγος ή κόρη Αθηναίου πολίτη, ήταν αρκετά δύσκολο να

αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Παρέμενε πάντοτε υπό την κηδεμονία του πατέρα της, του αδερφού

από τον ίδιο πατέρα, των παππούδων της ή του νόμιμου κηδεμόνα της, του «κυρίου» της, ο οποίος
μεταξύ άλλων διαχειριζόταν και την περιουσία της.

Ο γάμος, δεν ήταν επιλογή της νέα γυναίκας, και η συγκατάθεσή της δεν ήταν απαραίτητη, αν

και κάποιες φορές την ρωτούσαν. Η κηδεμονία της μετατοπιζόταν στον σύζυγο της και αν αυτός αρ-
γότερα πέθαινε, κηδεμόνας της καθοριζόταν ο γιος της ή ο πιο κοντινός της συγγενής (π.χ. αδερφός).

Η «επίκληρος», η κοπέλα που κληρονομεί τον πατέρα της επειδή δεν υπάρχει άντρας κληρο-

νόμος παντρεύεται υποχρεωτικά τον πιο κοντινό συγγενή της. Αυτός που δέχεται να την παντρευτεί,
κάποιες φορές χωρίζει την πρώτη του σύζυγο και υποχρεούται από νόμο του Σόλωνα να συνευρίσκε-

ται μαζί της τρεις φορές το μήνα για την απόκτηση άρρενος απογόνου προς συνέχιση του οίκου.

3