Page 7 - tsekeridou-theologiagamou
P. 7

διαπαιδαγώγηση και ανατροφή τους αναλάμβαναν οι ίδιες, ώστε να τα καταστήσουν γενναίους πολε-
            μιστές.


                    Η Σπαρτιάτισσα διοικούσε η ίδια την περιουσία της ακόμη και όταν δεν ήτο πατρούχος ή επί-

            κληρος. Μπορούσε να επιλέξει άλλο σύζυγο, αν ο δικός της απουσίαζε επί μακρόν. Εξ αιτίας του οξυ-

            μένου δημογραφικού προβλήματος της Σπάρτης, σύμφωνα με νόμο του Σόλωνα, οποιοσδήποτε Λακε-
            δαιμόνιος μπορούσε να ενωθεί ερωτικά με μια Σπαρτιάτισσα, με στόχο την παιδοποιία, αρκεί ο πατέ-

            ρας ή και ο σύζυγός της να ήταν εκ των προτέρων σύμφωνος.

                    Έτσι λειτούργησε και ο θεσμός της «πολυανδρίας», μια σπάνια μορφή πολυγαμίας, όπου η σύ-

            ζυγος  τεκνοποιούσε  νομίμως με περισσοτέρους συζύγους ταυτόχρονα.  Οι  πολυάριθμοι  σύζυγοι της

            Σπαρτιάτισσας είναι εξ αίματος αδελφοί ή στενοί φίλοι. Σε αυτό το σχήμα οργάνωσης της οικογένειας,
            η περιουσία παραμένει αδιαίρετη και η πατρότητα των τέκνων, τα οποία θεωρούνται κοινά, ασκείται

            συλλογικά.


                    Τα νεογέννητα τα παρουσίαζαν στους Γέροντες, που τα εξέταζαν και εφόσον τα έβρισαν κα-
            λοσχηματισμένα και ρωμαλέα, επιτρέπουν στους γονείς τους να τα αναθρέψουν. Τα ασθενικά ή με

            κακή διάπλαση τα στέλνουν στους Αποθέτες, σε ένα βαραθρώδη τόπο κοντά στον Ταΰγετο, όπου έρι-
            χναν τους κακούργους ή τα πτώματά τους. Τα πλένουν επίσης με παγωμένο νερό, κάτουρο και κρασί

            για  να  δοκιμάσουν  την  κράση  τους.  Τα  ασθενικά  και  επιληπτικά  βρέφη  δεν  άντεχαν  στο  ανέρωτο

                                2
            κρασί και πέθαιναν  .



                    1Γ. Ρώμη



                    Στην αρχαία Ρώμη, τη νομική θέση της γυναίκας χαρακτήριζε η πλήρης υποταγή στην εξουσία
            του πατέρα ή του αδελφού και αργότερα του συζύγου, ο οποίος ασκούσε πατριαρχική εξουσία (patria

            potestas) πάνω στη σύζυγο. Στα μάτια του νόμου οι γυναίκες ήταν πλάσματα ασθενή (imbeciles) και
            τους έδινε τη δυνατότητα να επικαλούνται ως ελαφρυντικό την άγνοια του νόμου. Επίσης τις στερού-

            σε την νομική ικανότητα να υπογράφουν συμβόλαια ή διαθήκες ή να καταθέτουν ως μάρτυρες σε δι-
            καστήρια. Δεν μπορούσαν επίσης να ασκήσουν δημόσιο λειτούργημα. Η κοινωνική θέση της Ρωμαίας

            Οικοδέσποινας ήταν υψηλή, ακόμη και στους παλαιότερους χρόνους. Βαθμιαία βελτίωσε τη νομική

            θέση της, απέκτησε περισσότερη ελευθερία και μεγαλύτερη δύναμη.



            2  Ο.π., σελ.92-120

                                                             6
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12