Page 1 - karabelia-euagrios-ΟΚ
P. 1
Μαρία Καράμπελια, Δρ. Θεολογίας ΕΔΙΠ ΑΕΑΘ
Ευάγριος ο Ποντικός, ένα πρόσωπο αμφιλεγόμενο
στην επιστημονική κοινότητα του χθες και του σήμερα
Ο Ευάγριος ο Ποντικός είναι ένα από τα πρόσωπα που καταδικάστηκε ως
αιρετικό από την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο του 553, δύο αιώνες μετά τον θάνατό του.
Έκτοτε το όνομά του εν πολλοίς αποσιωπήθηκε, ενώ η πρακτική του διδασκαλία
1
υιοθετήθηκε ως ορθόδοξη και διαδόθηκε σε Ανατολή και Δύση . Προσωπικότητα
πολυδιάστατη και ενδιαφέρουσα, εισηγητής του φιλολογικού είδους των Κεφαλαίων
2
3
σε Εκατοντάδες , διαμορφωτής του λεξιλογίου της ασκητικής θεολογίας ,
4
προάγγελος της νοεράς προσευχής , αλλά ταυτόχρονα εμπλεκόμενος στην αίρεση του
5
ωριγενισμού , προσέλκυσε το ενδιαφέρον των θεολόγων ερευνητών όχι μόνο του
παρελθόντος αλλά και του παρόντος.
1 Βλ. Ἰ. Μωϋσέσκου, Εὐάγριος ο Ποντικός Βίος - Συγγράμματα - Διδασκαλία, Ἀθῆναι 1937, σσ. 151-
152. ΕιδικότεραγιατηνεπιρροήτουΕυαγρίουστονΜάξιμοτονΟμολογητή, M. Viller, «Aux sources de la
spiritualité de Saint Maxime, Les œuvres d’Évagre le Pontique», RAM. XI, 1930, σσ. 156-184, 239-268
και 331-336, και J. Pegon, «Centuries sur la Chatité», SC 9, Paris, 1945, εισαγωγήκαισημειώσεις·
στονΔιάδοχοΦωτικής, E. des Places (εκδ.), SC 5, Paris, 1955, εισαγωγή, ειδικάσ. 11· στονΠαλλάδιο,
R. Draguet, Η «ΛαυσιακήΙστορία”, une œuvre écrite dans l’esprit d’ Évagre», RHE 41, 1946, σσ. 321-
364 και 42, 1947, σσ. 5-49· στονΚασσιανό, S. Marsili, Giovani Cassiano ed Evagrio Pontico, Dottrina
sulla carità e contemplazione, Rome, 1936. Μάλιστα ο Marsili
απέδειξεπρώταμιασειράφιλολογικώνδανείωντουΚασσιανούαπότονΕυάγριο,
στηριγμένωνσεπολλέςαντιπαραβολέςτωνκειμένων (σ. 87 καιεξής),
έπειταένανσυγκεκριμένοαριθμόδογματικώνεξαρτήσεωνιδιαίτεραξεκάθαρων (σ. 103 κ.εξ.),
πουαφορούνστιςδιαιρέσειςτηςπνευματικήςζωής, τουςβαθμούςτηςθεωρίας καιτην πράξητηςπροσευχής.
ΤοθέμαμελέτησεεπίσηςοChadwick, John Cassian, a study in primitive monasticism, Cambridge, 1950,
σσ. 139-148.
2 Βλ. I. Hausherr, «Centuries», DS 2, 1938, στήλες 416-418, που αναγνωρίζει τον Ευάγριο ως «τον
πρώτο συγγραφέα Εκατοντάδων». Πρβλ. Διάδοχος,Ἑκατὸ Γνωστικὰ Κεφάλαια, SC 5, εκδ.
EdouarddesPlaces, Paris 1955· Μάξιμος, Κεφάλαια περὶ Ἀγάπης, PG 90, 960A-1080D, Κεφάλαια περὶ
-
θεολογίας καὶ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ, PG 90, 1084Α 1173Α, Κεφάλαια, διάφορα Θεολογικὰ
τε καὶ περὶ ἀρετῆς καὶ κακίας, PG 90, 1177-1392· Θαλάσσιος, Περὶ ἀγάπης καὶ ἐγκρατείας, καὶ τῆς κατὰ
νοῦν πολιτείας, πρὸς Παῦλον πρεσβύτερον, PG 91, 1428A-1469C· Ησύχιος, Πρὸς Θεόδουλον λόγος
ψυχοφελὴς περὶ νήψεως καὶ ἀρετῆς κεφαλαιώδης, τὰ λεγόμενα ἀντιῤῥητικὰ καὶ εὐκτικὰ ἑκατοντάδες δύο,
PG 93, 1480D-1144D·Συμεών του Νέου Θεολόγου, Γνωστικά, Πρακτικά και Θεολογικά Κεφάλαια, SC
51, εκδ. Darrouges, Paris, 1957.
th
3 Βλ. K. Korrigan, Evagrius and Gregory, Mind, Soul and Body in the 4 Century, Burlington 2009, σ.
50.
4 Βλ. G. Tsakiridis, Evagrius Ponticus and Cognitive Science, A Look at Moral Evil and Thougths,
Eugene 2010, σ. 107.
5 Βλ. A. Guillaumont, Les “Képhalaia Gnostica” d’Évagre le Pontique et l’histoire de l’origénisme
chez le Grecs et chez le Syriens, Paris 1962, σ. 43.
1