Page 13 - koutsos-103psalmos

13

καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆ»ς.

Στέλνεις το Πνεύμα Σου και δημιουργούνται τα κτίσματα
και ανακαινίζεις όλο το πρόσωπο της γης,

Ερμηνεία
Ο ποιητής βλέπει παντού το χέρι του Θεού, να ανοίγει απλόχερα και να τρέφει

το σύμπαν με μια τροφή που προέρχεται από την καλοσύνη και την πρόνοια του Θεού
για τα πλάσματά του, τα οποία εξακολουθεί να τα συντηρεί και να τα τρέφει. Αυτό

έκανε κυρίως ο Χριστός, όταν άπλωσε τα χέρια του να σταυρωθεί, αλλά στην ουσία να
χαρίσει τα έργα της αγαθότητας και της χρηστότητας, τα μυστήρια της εκκλησίας και

την σωτηρία του ανθρώπου. Γι αυτό η ζωή κάθε πλάσματος στη γη και η ανακαίνιση
ολόκληρης της γης εξαρτάται αποκλειστικά από τον Θεό και τη σχέση τους με τον

Δημιουργό τους. Δεν είναι μόνο η τροφή που εξαρτάται από τον δημιουργό Θεό με τις
κατάλληλες καιρικές συνθήκες, αλλά και η ζωή τους. Η άμεση σχέση και επικοινωνία

με τον Θεό Δημιουργό δημιουργεί στα πλάσματά του τις προϋποθέσεις να ζουν και να
χαίρονται. Με το «ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθήσονται» εννοεί τους Αγίους

Αποστόλους που τους εξαπέστειλε εις τα πέρατα της οικουμένης, για να ευαγγελιστούν
τον Λόγο του Θεού και να κτίσουν την Εκκλησία του Θεού, την οποία «πύλαι Άδου ου

κατισχύσουσι». Εξαποστειλάρια πάλι λέγονται τα τροπάρια πριν από το Δοξαστικό του
Όρθρου, διότι αναφέρονται στην αποστολή των μαθητών, για να κηρύξουν το

Ευαγγέλιο.
Στους στίχους (31-35):

Γίνεται μια μεγαλειώδης δοξολογία του Δημιουργού.
31. «ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας,

εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ·»
Ας είναι η δόξα του Κυρίου αιώνια,

θα ευφρανθεί ο Κύριος από τα έργα του.
32. «ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν,

ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται.»
32. Είναι αυτός που μια ματιά ρίχνει στη γη και την κάνει να τρέμει,

είναι αυτός που αγγίζει τα όρη και καπνίζουν.
Ερμηνεία

Κλείνοντας ο ψαλμωδός αυτήν τη δοξολογία του μιλάει για την αιώνια δόξα
του Κυρίου, την οποία θα αποδίδουν οι άνθρωποι αιωνίως και ο Κύριος θα χαίρεται γι