Page 10 - koutsos-pezi-katavasia

Έτσι ούτε και το πυρ της Θεότητας έκαψε την κοιλιά της Παρθένου,
στην οποία μπήκε. Γι αυτό κι εμείς ας ψάλλουμε με ύμνους:
«Ας δοξολογεί τον Κύριο όλη η κτίση και
ας τον υπερυψώνει σε όλους τους αιώνες».

Ερμηνεία
Και πάλιν νέος συμβολισμός. Όπως το καμίνι της φωτιάς του
Ναβουχοδονόσορα δεν έκαιγε τους Τρεις Παίδες αλλά τους δρόσιζε, έτσι και το πυρ
της Θεότητας που «ενοίκισε» μέσα στην άσπιλη κοιλιά της Θεοτόκου δεν την έκαψε

ούτε την ίδια ούτε καμιά αμαρτία, γιατί η Θεοτόκος ήταν απαλλαγμένη και από την
προπατορική αμαρτία και από κάθε προαιρετική αμαρτία με την «επισκίαση» του
Αγίου Πνεύματος. Αντί λοιπόν να την κάψει, την δρόσισε και την πλημμύρισε από
χαρά, ώστε να αναφωνεί: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμα
μου επί τω Θεώ τω Σωτήρι μου…». Αυτό είναι το «υπερφυές θαύμα», το οποίο είναι

πάνω από τους νόμους της φύσης, διότι είναι δημιούργημα του δημιουργού των νόμων
της φύσης, ο οποίος ανά πάσα στιγμή μπορεί να τους αναιρέσει, όπως έκανε και στην
προκειμένη περίπτωση που αφαίρεσε την καυστική δύναμη από τη φωτιά του

Ναβουχοδονόσορα.
Οι δύο τελευταίοι στίχοι: «εὐλογείτω ἡ κτίσις πᾶσα τὸν Κύριον,
καὶ ὑπερυψούτω εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας» είναι και πάλι οι χαρακτηριστικοί στίχοι της
η΄ Ωδής που μας είναι γνωστοί ήδη από την αντίστοιχη Ωδή των εννέα Βιβλικών Ωδών.
Φωτιά δεν γίνεται μόνο ο Πονηρός αλλά και ο Θεός, κοιτάξτε όμως τη

διαφορά. Η φωτιά του Πονηρού απειλεί να μας καταστρέψει και η φωτιά της Θεότητας
όχι μόνο δεν μας καταστρέφει αλλά μας φωτίζει και μας μεταμορφώνει, όταν βέβαια
είμαστε καθαροί και αγνοί, γιατί διαφορετικά γίνεται και ο Θεός φωτιά που μπορεί να

μας κατακάψει λόγω των αμαρτιών μας. Στην ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως :
«Ιδού βαδίζω προς θείαν Κοινωνίαν, Πλαστουργέ μη φλέξης με τη μετουσία, πυρ γαρ
υπάρχεις τους αναξίους φλέγον, αλλ’ ουν κάθαρον εκ πάσης με κηλίδος». Η φωτιά
της Θείας Μεταλήψεως δεν μας καίει αλλά μας καθαρίζει. Αυτό είναι το μέγα έλεος
του Χριστού, αντί να μας κατακάψει σαν αμαρτωλοί που είμαστε, καταδέχεται να

σκηνώσει μέσα μας και να μας καθαρίσει, για να μας κάνει δεκτικούς στο Άγιο Πνεύμα,
να φωτιστούμε και να σωθούμε.
Ὠδὴ θ΄.

Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον! οὐρανὸν τὸ σπήλαιον·
θρόνον χερουβικὸν τὴν Παρθένον·
τὴν φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος,
Χριστὸς ὁ Θεός,ὃν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν.

Μετάφραση
Βλέπω ένα μυστήριο, παράξενο και παράδοξο!