Page 22 - liamis-pnevmatikizoi
P. 22
Αγίου Πνεύματος αποκαθιστά πέρα και πάνω από όλα την
74
ικανότητα του ανθρώπου να κράζει «ἀββᾶ ὁ πατήρ» .
Η στιγμή του βαπτίσματος κάθε χριστιανού αποτελεί και για
τους δύο Πατέρες καθοριστική στιγμή. Ακολουθούν όμως δύο
ελαφρώς διαφοροποιημένες τάσεις της νηπτικής παραδόσεως. Ο
άγ. Γρηγόριος διδάσκει πως οι βαπτιζόμενοι εις το όνομα της Αγίας
75
Τριάδος , ή θα αποβούν «εγκυμονούντες τω Πνεύματι, ή δια
πτωμάτων το θείον αποβάλλουσι σπέρμα, ή χηρεύοντες εκ Θεού
τη του εχθρού κοινωνία, ενδομυχούντος αυτοίς.» Το μόνον πλέον
76
γεγονός, το οποίον μπορεί να καταδικάσει τον άνθρωπο είναι η
προσωπική του άρνηση. Αυτή είναι η αιτία, ώστε να αισθανόμαστε
το βάπτισμα «εν ύδατι μόνον, και ου Πνεύματι» . Κατά συνέπειαν,
77
78
το δώρο του Πνεύματος παραμένει νεκρό και ανενεργό , αφού η
79
νεκρή σάρκα δεν το αποδέχεται ως πηγή ζωής . Συνεπώς, όλοι οι
πιστοί ανεξαιρέτως, «τον νόμον του Πνεύματος εν ταις πλαξί των
74 Γαλ. 4, 6. Πρβλ. τον χαρακτηρισμό του φωτός της θεοπτίας ὡς πατρικού φωτός
εκ μέρους του αγ. Γρηγορίου του Παλαμά (Τριάδες 1, 2, 2).
1350C
75 Mατθ. 28, 19
76 1244Α
77 1305Β
78 ενθ.ανωτ.
79 Πρβλ. «ει δε και εν Πνεύματι καινουργούμεθα,πιστεύομεν διά ψιλής πίστεως της
νεκράς και ουκ ενεργουμένης,και εν διψυχία γίνεσθαι λέγομεν,και ούτως αυτόχρημα
σάρκες όντες, σαρκικώς ζώμεν και πορευόμεθα» 1305Β
21