Page 28 - liamis-pnevmatikizoi

97
αναφερθει και στην αντίθετη κατάσταση . Όποιος θεωρεί
δευτερεύουσας σημασίας έργο την τήρηση και αρκείται απλώς

στην αναζήτησή των εντολών δι’ απλής μαθήσεως ή αναγνώσεως,

«όμοιός εστι τω σκιάν αντί αληθείας φανταζομένω» .
98

Ο άγ Θεόληπτος εξυψώνει ακόμη περισσότερο την σημασία

της πρακτικής οδού. Οι εργασίες των αρετών δεν αποτελούν μόνον

εμφανίσεις και εκφράσεις της εσωτερικής διαθέσεως του

ανθρώπου, αλλά και προϋποθέσεις εσωτερικής καθάρσεως. Με

την σειρά τους προσφέρουν αγαθούς λογισμούς στην διάνοια και

δι’ αυτής «ἀκονοῦσι τόν νοῦν, ἀκηδίαν ἀξορίζουσι, νεαρωτέραν τήν

ψυχήν παρασκευάζουσι καί ὀξύτερον καί θερμότερον τόν νοῦ εἰς

τήν κατά διάνοιαν ἐργασίαν ἀπασχολεῖσθαι ποιοῦσι» .
99
Η δεύτερη οδός, εκείνη της αδιαλείπτου προσευχής ,
100

απευθύνεται, κατά τον άγ. Γρηγόριο, προς ορισμένους, οι οποίοι

97 « ώσπερ...νεκρόν και αναίσθητόν εστι χωρίς πνέυματος, ούτως ο νεκρωθείς τοις
πάθεσι δια της των εντολών αμελείας μετά το βάπτισμα, ανενέργητος γίνεται, και
αφώτιστος τω Αγίω Πνεύματι και τη του Χριστού χάριτι». 1233 Β.
98 1245C.
99 Ν1, 193, 26, 385. Πρβλ. Εὐαγρίου Ποντικοῦ, Πρακτικός, οη’, SC 171, 666:
«Πρακτική ἐστι μέθοδος πνευματική τό παθητικόν μέρος τῆς ψυχῆς ἐκκαθαίρουσα».

100 Το αδιάλειπτον της προσευχής έχει Παύλειο προέλευση. Bλ. Α’ Θεσσαλ., 5, 17.
Αποσκοπεί στην υπέρβαση κάθε ενδοκοσμικού νοήματος και την προσήλωση του νου
στο θείον όνομα. Βλ. J. Hausherr, Noms du Christ et voies d’ oraison, OCA 157, Rome
1960. Πρβλ. Un moine de l’ Eglise d’ Orient (Lev Gillet), La priere de Jesus (revised ed.,
Chevetogne 1974). Πρβλ. Μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτου, Ο άγιος Γρηγόριος ο
Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1984, 127-129. Αυτήν την προσευχή την ορίζει ο άγ.
Θεόληπτος ὡς καθαρά, καθώς απαλάσσει ολόκληρη την ανθρώπινη ύπαρξη

27