Page 44 - moulopoulou_xiliasmos
P. 44

Γεωργία Μουλοπούλου:
                                  Ο Χιλιασμός στην πρώτη Εκκλησία και στην σύγχρονη εποχή






                   την κρίση οι αμαρτωλοί θα ζούσαν στην αιώνια Κόλαση. Ο Βικτωρίνος

                   στήριζε  τις  χιλιαστικές  του  πεποιθήσεις  σε  βιβλικά  χωρία,  τα  οποία

                   ερμήνευε αλληγορικά και τα χρησιμοποιούσε γι’ αυτόν τον σκοπό. Το

                                                            127
                   Σάββατο, ως ημέρα καταπαύσεως , συμβόλιζε την έβδομη ημέρα της
                   μετά του Χριστού χιλιετούς βασιλείας των δικαίων. Οι «επτά οφθαλμοί

                             128
                   Κυρίου»  συμβόλιζαν την έβδομη ημέρα, το αληθινό Σάββατο, κατά το
                                                                                                   129
                   οποίο ο Χριστός με τους εκλεκτούς του θα βασίλευε για χίλια χρόνια .
                            Η  χιλιετής  βασιλεία  του  Χριστού  κατανοούνταν  από  τον

                   Βικτωρίνο περισσότερο ως πνευματική κατάσταση παρά ως περίοδος

                   υλικών απολαύσεων. Οι δίκαιοι θα ζούσαν ζωή αφθαρσίας, ελεύθεροι

                   από  πρακτικές  ανάγκες.  Στο  τέλος  της  χιλιετούς  βασιλείας  ο

                   Αντίχριστος και οι οπαδοί του θα νικηθούν από τον Χριστό. Ο υλικός

                   κόσμος  θα  καταστραφεί  από  φωτιά,  τα  δημιουργήματα  που  θα

                   παραμείνουν θα επιστρέψουν στον Θεό και στη συνέχεια θα αρχίσει η

                                                                      130
                   ογδοάδα, η ανέσπερη ημέρα της βασιλείας .

                            Οι  χιλιαστικές  πεποιθήσεις,  υπό  την  επίδραση  της  ιωάννειας
                   παράδοσης (Απολινάριος Ιεραπόλεως , Μελίτων Σάρδεων, Απολλώνιος
                                                              131

                           132
                                                                      133
                   Εφέσου , Φιρμιλιανός επίσκοπος Καισαρείας  κ.ά.), οδήγησαν από τη μια

                   127  Ματθ. 12:3.
                   128  Ζαχ. 4:10
                   129  Σκουτέρης, Όπ.π.,  σ. 674-675.
                   130  Όπ.π.,  σ. 675-676.
                   131   Ο  Ιεραπόλεως  Απολινάριος,  φορέας  της  Ιωάννειας  παράδοσης,  έγραψε  ένα  έργο
                   εναντίον του Μοντανισμού. Βλ. Φειδάς, Όπ.π.,  σ. 147, 276.
                   132  Ο Απολλώνιος έγραψε εναντίον του Μοντανισμού. Βλ. Φειδάς, Όπ.π., σ. 146.
                   133  Μικρασιάτης θεολόγος του 3ου αιώνα, του οποίου δεν έχουμε συγγράμματα. Είναι
                   γνωστή  η  δραστηριότητα  που  ανέπτυξε  σε  εκκλησιαστικά  ζητήματα  (Βάπτισμα
                   αιρετικών, Μοναρχιανός Παύλος Σαμοσατέας κ.ά.), όχι μόνο στην επισκοπή του, αλλά
                   γενικά  στον  χώρο  της  Εκκλησίας.  Οι  προσπάθειές  του  απέβλεπαν  στην  ενότητα  της
                   Ορθόδοξης πίστης. Βλ. Σκουτέρης, Όπ.π.,  σ. 648.


                                                            43
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49