Page 45 - papadopoulou-ithiki
P. 45

Κασωτάκη, Αθήνα : Εκδόσεις Πατάκη, 2005, ζ) Machiavelli, Niccolo, Ο
                   Ηγεμόνας,  μετάφραση  Νίκος  Καζαντζάκης,  Αθήνα  :  Εκδόσεις
                   Καζαντζάκη,  2006,  η)  Machiavelli,  Niccolo,  Ο  Ηγεμόνας,  μετάφραση
                   Ηλέκτρα Ανδρεάδη, Αθήνα : Κάκτος, 2006, θ) Machiavelli, Niccolo, Ο
                   Ηγεμόνας,  μετάφραση  Φώντας  Κονδύλης,  1η  έκδ.,  Αθήνα  :  Δαμιανός,
                   2007,  ι)  Machiavelli,  Niccolo,  Ο  Ηγεμόνας  :  Η  τέχνη  της  εξουσίας,
                   μετάφραση Ελένη Γκαγκάτσιου, Συλλογικό έργο, Αθήνα: Παπασωτηρίου,
                   2008,  ια)  Machiavelli,  Niccolo,  Ο  Ηγεμόνας,  μετάφραση  Ζώζη
                   Ζωγραφίδου  -  Καραχάλιου,  επιμέλεια  Γιώργος  Ζωγραφίδης,  Αθήνα  :
                   Ελευθεροτυπία, Βάνιας, 2010, ιβ) Μακιαβέλι Νικκολό, Ο Ηγεμόνας, μτφρ.
                                                η
                   :  Μαρία  Κασωτάκη,  24   έκδοση,  εκδόσεις  Πατάκη,  Αθήνα-Κλασικά
                   κείμενα, 2012 και τέλος ιγ) Μακιαβέλι Νικκολό, Ο Ηγεμόνας, μετάφραση
                                                                                            143
                   Καζαντζάκης, επιμέλεια Νίκη Π. Σταύρου, Έθνος, Αθήνα, 2014.
                                                                                  η
                        Στην εργασία αυτή χρησιμοποιήθηκε ως πηγή η 24  έκδοση από τις
                   εκδόσεις  Πατάκη,  Αθήνα-Κλασικά  κείμενα,  2012,  σε  μετάφραση  της
                   Μαρίας  Κασωτάκη.  Η  επιλογή  αυτή  έγινε  επειδή  αυτή  η  έκδοση  είναι
                   αρκετά πρόσφατη, κι έχει λόγο απλό, κατανοητό και σύγχρονο. Η ποικιλία
                   των εκδόσεων του ‘Ηγεμόνα’ δείχνει πόσο πολύ έχει απασχολήσει αυτό το
                   έργο τους ανθρώπους. Ο Μακιαβέλι, εξάλλου,  αποτελεί μία από τις πιο
                   αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της δυτικής σκέψης.















                   2.2 Οι αρχές του επιτυχημένου ηγεμόνα.



                        Σε αντίθεση με τον Μ. Φώτιο, ο Μακιαβέλι αποσυνδέει την Εκκλησία
                   και την ηθική από την άσκηση της πολιτικής εξουσίας. Ο ηγέτης όχι μόνο
                   δεν πρέπει να είναι ηθικός, με τη χριστιανική σημασία του όρου,  αλλά αν
                   είναι  ηθικός,  σύντομα  θα  πάψει  να  είναι  ηγέτης.  Ο  Φλωρεντινός


                   143   Το ενδιαφέρον για το έργο στην Ελλάδα αυξήθηκε ιδιαίτερα στη δεκαετία του 2000.

                                                           45
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50