Page 7 - gaitanidis-hthos

ρικά γεγονότα ή καταστάσεις, σε ηρωικές πράξεις, σε συμβολισμούς, σε εμβλημα-

τικές αξίες, σε πρότυπα κ.ά..

Τα παρακάτω τραγούδια: «Αητέντς επεριπέτανεν· Χαμόμηλον· Τον Μάραντον

2
χαρτίν έρθεν» αποτελούν αντοπροσωπευτικά δείγματα ενιαίων τραγουδιών.

Αητέντς επεριπέτανεν

Αητέντς επεριπέτανεν ψηλά σα επουράνε
και τα τζαγγία τ’ κόκκινα και το τσαργκούλ’ν ατ μαύρον
κι εβάστανεν σα κάρτζα του παλληκαρί βραχιόναν.
-Αητέ μ’ για δος μ’ ασό κρατείς, για πε’ με όθεν κείται.
-Ασό κρατώ ’κι δίγω σε, αρ όθεν κείται λέγω.
Για ποίσον σιδερέν’ν ραβδίν και χάλκινα τσαρούχια
κι έπαρ’ς σο χέρι σ’ την στράταν κι όλον το μονοπάτι-ν.
Ακεί σο πέραν το ραχίν, σ’ αλάτ’ επεκεί μέρος
μαύρα πουλία τρώγν’ν ατόν και άσπρα τριυλίσκουν.
Φατέστε, πουλλέ μ’, φατέστε, φατέστε τον γαρίπη,
σην θάλασσαν κολυμπετής, σ’ ομάλε πεχλιβάνος,
σον πόλεμον τρισέλλενος, ρωμαίικον παλληκάρι-ν.

Χαμόμηλον

-Ντο έπαθες χαμόμηλον και στέκεις μουχλωμένον,
γιαμ η ρίζα σ’ εδίψασεν, γιαμ ο καρπό σ’ ελλάγεν.
-Ούτ’ η ρίζα μ’ εδίψασεν ούτ’ ο καρπό μ’ ελλάγεν,
έναν κορίτσ’ κι έναν παιδίν ση ρίζα μ’ εφιλέθαν,
εποίκαν όρκον κι όμνυσμαν χωρισίαν να μ’ έχ’νε,
σίτε φιλεί, σίτε ρωτά την κόρης τους γενέοις ατς:
-Απόθεν εν ο κύρης σου, απόθεν εν η μάννα σ’.
-Η μάννα μ΄ εν ας ουρανούς κι ο κύρη μ’ ασά νέφε.
-Κι αμόν το λες, νε κόρασον, εμείς αδέλφε είμες.
-Εσύ έπαρ τα εγκλησσιάς κι εγώ τα μοναστήρε,
εσύ κάψον θυμίαμαν κι εγώ ας καίγ’ αεκέρε,
λαχ’ λύουν τ’ αμαρτίας ‘μουν ντο ποίκαμε σον κόσμον.

2 Π . Λαμψίδη, Δημοτικά τραγούδια του Πόντου, Αρχείον Πόντου, παράρτημα 4, 1960

6