Page 8 - gaitanidis-hthos
P. 8

Το Μάραντον χαρτίν έρθεν

                              Το Μάραντον χαρτίν έρθεν θα πάγη ση στρατείαν.
                              Την νύχταν πάει σο μάστοραν τη νύχταν μαστορεύει,
                              κοφτ’ ας ασήμιν πέταλα σο μάλαμαν καρφία,
                              τον μαύρον εκαλίβωνεν κατακαρσού σο φέγγον,
                              η κάλη ατ’ παραστέκ’ ατον με το μαντήλ καρφία,
                              τα δάκρυ’ ατ’ς εκατήβαιναν αμόν καρφί’ κιφάλε.
                              -Που πας, που πας, νε Αμάραντε κι εμέναν τίναν αφήνεις,
                              -Αφήνω σε τον κύρην μου τον Αε-Κωνσταντίνον.
                              -Χάρος να παίρ’ τον κύρη σου τον Αε-Κωνσταντίνον.
                              -Αφήνω σε την μάννα μου την Αε-Θεοτόκον.
                              -Χάρος να τρώη την μάννα σου την Αε-Θεοτόκον.
                              -Αφήνω σε τ’ αδέλφε μου τσοι δώδεκ’ Αποστόλους
                              -Χάρος να παίρ’ τ’ αδέλφε σου τσοι δώδεκ’ Αποστόλους.
                              -Αφήνω σε τον κρίαρον τον χρυσοκωδωνέτεν,
                              […]



               Παρέκβαση

                        «Ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος είναι ο πιο εύχρηστος και ο πιο
                        διαδεδομένος στίχος στη νεοελληνική ποίηση […]. Αυτή η ευρύτα-
                        τη χρήση, τόσο στη δημοτική ποίηση όσο και στην προσωπική, υ-
                        πήρξε  η  βασική  αιτία  να  αποκληθεί εθνικός  στίχος.  Στον  φυσικό
                        κυματισμό  της  νεοελληνικής  γλώσσας  στην  καθημερινή  ροή  της
                                                                                              3
                        ομιλίας μας υπάρχει δυνάμει ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος»


                  Με βάση την παραπάνω διατύπωση/αιτιολογία, φαίνεται ότι ο ιαμβικός δεκαπε-


               ντασύλλαβος ευνοεί την προδιάθεση έμπνευσης και παραγωγής στιχουργίας. Στο
               επίπεδο αυτό (στα εθιμοτυπικά μουσικά δρώμενα και κατά κύριο λόγο  στο παρα-


               κάθ’ οι ρυθμοί του δρωμένου είναι πιο χαλαροί και ως εκ τούτου δημιουργούνται
               συνθήκες  οι  οποίες  συμβάλλουν  στην  προώθηση  της  έμπνευσης)  αναπτύσσεται


               ευκολότερα μία δυναμική δημιουργικής παραγωγής αυτοτελών ποιητικών εκφρά-
               σεων. Σημεία αναφοράς συνήθως αποτελούν: οι ιστορικές και οι εθιμικές περιστά-


               σεις, τα πρότυπα, οι αξίες ζωής και βέβαια πολλές άλλες δράσεις και στοχεύσεις

               της προσωπικής ή της κοινωνικής ζωής.

               3    ΙΤΥΕ Διόφαντος , Λεξικό Λογοτεχνικών Όρων, εκδόσεις Πατάκη



       7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13