Page 3 - lidras-kyprianos_dogmatiki

εἴτε εἶναι ἡ παιδεία Κυρίου μέσα ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς ζωῆς. Προϊούσης
3
τῆς ἡλικίας καὶ τῆς ἐπακολουθούσης ὡρίμανσης, ἡ γνώση αὐτὴ
ἀποκρυσταλλώνεται, μορφοποιεῖται, σχηματοποιεῖται στὸ βάθος τοῦ ἔσω
ἀνθρώπου, στὴν βαθεῖά του καρδία , ἀπαρτίζουσα τὸ «πιστεύω» του. Ἡ
4
τελικὴ ἀποδοχὴ αὐτῆς τῆς γνώσης καὶ ἡ ἐγκατάστασή της μέσα στὴν
καρδίαν, ἐφαρμόζει στάσιν ζωῆς. Αὐτὴ ἡ ἐφαρμογὴ τῆς στάσης ζωῆς
ἐκφαίνει στὸν ἔξω κόσμο τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐκκλησιαστικό του ἦθος.
Τὰ δύο μεγέθη, δογματικὴ συνείδηση καὶ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος, εἶναι
ἀλληλένδετα καὶ ἀλληλοεπηρεαζόμενα. Ἀναλόγως τοῦ πρώτου
ἐκφράζεται τὸ δεύτερο, καὶ ἡ ποικιλία διάφορη στὰ ἔθνη, στοὺς λαοὺς καὶ
στὸν καθένα ξεχωριστά . Εἰδικὰ σήμερα, μὲ τὰ νομικὰ δικαιώματα καὶ τὰ
5
προσωπικὰ θελήματα, τὸ φαινόμενο βρίσκεται σὲ πολὺ μεγαλύτερη
ἔξαρση παρὰ ποτὲ ἄλλοτε.
Ἡ δογματικὴ συνείδηση περιλαμβάνει τὴν παγιωμένη γνώση ἡ ὁποία,
στὸ βάθος της, ἀφορᾶ τὴν σχέση τοῦ ἀνθρώπου ποὺ τὴν ἔχει, τοῦ καθενὸς
ἀνθρώπου, μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον του. Κατ᾽ ἐπέκταση, καὶ τὸ
ἐκκλησιαστικὸ ἦθος ἀφορᾶ τὴν ἐκκλησιοποίηση τοῦ ἀνθρώπου σὲ σχέση
μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον του. Καὶ τοῦ ἑνὸς μέτρου καὶ τοῦ ἄλλου τὸ
περιεχόμενο κορυφώνεται στὸ πλήρωμα τῆς ἀγάπης. Αὐτή, ἡ δογματικὴ
συνείδηση, εἶναι χάρισμα θεοειδείας καὶ εὑρίσκεται στὴν καθ᾽ ὁμοίωσιν
δημιουργικὴν πλᾶσιν τοῦ ἀνθρώπου, ἀπαρτίζοντας τὸ «γνῶθι σαὐτόν».
Προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀπολυτότητα καὶ τὴν ἀλήθεια ποὺ ὑπάρχει στὸν Θεό.
Τὸ «ἐγώ εἰμι», τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν Μωϋσῆ ἀσάρκως ἐν τῇ Παλαιᾷ
Διαθήκῃ , καὶ τὸ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐνσάρκως ἐν
6
τῇ Καινῇ Διαθήκῃ ἐπισφραγίζουν τὴν ἀνωτέρω κατάθεση. Τὸ δὲ
7
ἐπακολουθῆσαν ἐκκλησιαστικὸ ἦθος ἐν τῷ Σταυρῷ ἐπὶ τοῦ Γολγοθᾶ, ἐν τῇ
Ἀναστάσει καὶ τῇ Ἀναλήψει, ἐπιβεβαιώνει τὴν δογματικήν Του
συνείδηση . Τὸ ἀνθρώπινο μέτρο τῆς ἐξομοιώσεως μὲ τὸν Κύριον ἡμῶν
8
Ἰησοῦν Χριστόν, βρίσκεται στὴν κλήση «ὅστις θέλει ὀπίσω μου
ἀκολουθεῖν» , βασιζόμενο καὶ ἐπὶ τῶν δύο μεγεθῶν τὰ ὁποῖα λειτουργοῦν
9
ὡς συγκοινωνοῦντα δοχεῖα.

3 Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Λήδρας κ. Ἐπιφανίου, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Μαχαιρᾶ, «Ἡ παιδεία Κυρίου στὴν ζωὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν», Ἐνατενίσεις, τεῦχ. 30,
Ἰανουάριος - Ἰούνιος 2018, 43-57. Ἐπισκόπου Λήδρας καὶ Ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς
Μαχαιρᾶ Ἐπιφανίου, «The “Schooling of the Lord” in the life of the Three Hierarchs
[Ἡ παιδεία Κυρίου στὴν ζωὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν]», Khristianskoye Chteniye
[Christian Reading], τεῦχ. 1, 2020, 12-25.
4 Ψαλμ. ξγ´ 7.
5 Ἀρχιμ. Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης, ἔκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Τ.
Προδρόμου, Ἔσσεξ Ἀγγλίας 1995, σ. 251.
6 Ἔξ. γ´ 6.
7 Ἰω. στ´ 35· 41· 48· 51· η´ 12· 24· 28· 58· ι´ 9· 11· ια´ 25· ιγ´ 19· ιδ´ 6· ιε´ 1· 5.
8 «Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ
ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ᾿ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν
ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν
ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ», Φιλ. β´ 5-8.
9 Μάρ. η´ 34.

3