Page 6 - lidras-kyprianos_dogmatiki

Ὡς ἐκ τούτου, τὰ ἔργα ἐπιβεβαιώνουν τὴν πίστη, καὶ τὰ ἔργα
ἀποτελοῦν τὴν ἐκπεφρασμένην ἀγάπην, καὶ αὐτὴ ἡ τελευταία ἀποτελεῖ
τὴν ἐνέργεια τῆς πίστεως, κατὰ τὸ παύλειο λόγιο «πίστις δι᾿ ἀγάπης
ἐνεργουμένη» . Ἡ πίστη προηγεῖται τῶν ἔργων ὡς ἡ ὁδηγία τῆς πράξεως,
23
ἀλλὰ καὶ τὰ ἔργα ἐκτελούμενα, ἑδραιώνουν τὴν πίστη καὶ τὴν ἐπαυξάνουν.
Αὐτὴ ἡ κυκλοφερὴς κίνηση συνεχίζεται ἐσαεὶ ἕως θανάτου. Πλὴν ὅμως,
εἶναι σημαντικό, καθὼς διακελεύει ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος, νὰ
προσέξει ὁ καθεὶς τί «ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον», «ὅς ἐστιν Ἰησοῦς
Χριστός», «χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην», διότι
«ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει» . Αὐτὴ ἡ
24
ἡμέρα ποὺ ὑποδηλώνεται εἶναι ἡ δευτέρα παρουσία. Παραταῦτα, αὐτὴ ἡ
ἡμέρα Κυρίου εἶναι καὶ ἡ κάθε μία ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ ἄνθρωπος
ἐλέγχεται καὶ ἀξιολογεῖται ἀπὸ τὶς πράξεις του. Αὐτές, μὲ τὴν σειρά τους,
καταδεικνύουν τὸ περιεχόμενο τῆς πίστης του.
Αὐτὴ ἡ πίστη γιὰ τὴν ὁποίαν μιλοῦν οἱ ἀπόστολοι, δὲν εἶναι ἡ
εἰσαγωγική . Ἡ εἰσαγωγικὴ πίστις περιλαμβάνει τὴν ὀρθὴν γνῶσιν περὶ
25
τοῦ Θεοῦ, ὅτι Αὐτὸς εἶναι «ἐν τρισὶν ὑποστάσεσιν, ἕνας Θεός» . Ἡ πίστη
26
γιὰ τὴν ὁποίαν μιλοῦν οἱ ἀπόστολοι εἶναι ἄγνωστη στοὺς ἄπειρους, στοὺς
ἄγευστους, προέρχεται ἐκ τῆς θείας Χάριτος, καὶ εἶναι ἡ βεβαία καὶ
ἀσάλευτη γνώση τελείας ἐμπιστοσύνης στὸν Θεό. Πολὺ παραστασικὰ καὶ
ἐμπεριστατωμένα τὸ περιγράφει ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος στὰ κεφάλαια
ξβ´-ξε´ . Μέσα σὲ αὐτά, μποροῦμε κάλλιστα νὰ κατανοήσουμε τὸ παύλειο
27
λόγιο «διὰ πίστεως γὰρ περιπατοῦμεν, οὐ διὰ εἴδους» .
28
Μετὰ τὴν προτροπὴ «δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου,
κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου», συνεχίζει τὸν λόγο ὁ
ἀπόστολος Ἰάκωβος, ἐπιβεβαιώνοντάς τον μὲ παραδείγματα τῆς Παλαιᾶς
Διαθήκης, ἀρξάμενος ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ. Ὁ δὲ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν καὶ
πρῶτος μετὰ τὸν Ἕνα Παῦλος, ὑποστηρίζει, ἐπιβεβαιώνει καὶ ἐπαυξάνει
τὸν ἀπόστολον Ἰάκωβον, γράφοντας στὴν πρὸς Ἑβραίους
ἐπιστολήν: «Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι Θεοῦ» . Καὶ
29
συνεχίζει ἀκάθεκτος ἐπιχειρηματολογῶντας μὲ παραδείγματα, ἀρξάμενος
ἀπ᾽ αὐτὴν τὴν ἀρχὴν τῆς δημιουργίας καὶ διερχόμενος ὅλην τὴν Παλαιὰν
Διαθήκην, γλαφυρῶς ἀναφερόμενος σὲ συγκεκριμένα πρόσωπα καὶ σὲ
συγκεκριμένες τους ἐνέργειες 30 . Ὁλοκληρώνοντας τὸν λόγο του,
ποιμαντικῶς μετατοπίζει αὐτὸν στὴν προτροπὴ πρὸς μίμηση.

23 Γαλ. ε´ 6.
24 Α´ Κορ. γ´ 11-13.
25 Πρβλ. Ἰσαὰκ Σύρου, Ἀσκητικά, ἐκδ. Βασ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1997, Λόγος ΙΘ´
«περὶ πίστεως καὶ ταπεινοφροσύνης», σσ. 57-76.
26 Πρβλ. τρίτον ἀναστάσιμον ἰδιόμελον ἑσπερίων πλ. α´ ἤχου.
27 Ἰσαὰκ Σύρου, Ἀσκητικά, ὅ.π., σσ. 250-262.
28 Β´ Κορ. ε´ 7.
29 Ἑβρ. ια´ 3.
30 Πρβλ. Ἑβρ. ια´ 3-39.

6