Page 9 - mantzaridis-axies

σαγηνεύει τον άνθρωπο και συμβαδίζει διαλεκτικά στην ιστορία του. Έτσι και η
«εξέγερση» που προηγουμένως αναφέραμε δεν είναι άσχετη με την
ευαισθητοποίηση που καλλιέργησε διαχρονικά ο Χριστιανισμός στις συνειδήσεις

των ανθρώπων.

Επισκοπώντας την διαχρονική πορεία του χριστεπώνυμου κόσμου

διαπιστώνουμε μια διαλεκτική σχέση μεταξύ της αυθεντικής ευαγγελικής
διδασκαλίας και της ανθρώπινης συμπεριφοράς απέναντί της. Έτσι κάθε
ιστορική κρίση παρουσιάζει και μια ιδιαίτερη πρόκληση για την ενεργοποίηση

κάποιας πτυχής της ευαγγελικής αλήθειας που λησμονήθηκε ή
παρερμηνεύθηκε. Παρατρέχοντας ιστορικά παραδείγματα του παρελθόντος
σημειώνουμε για το παρόν το φαινόμενο της παγκοσμιοποιήσεως. Ο

Χριστιανισμός παρά τον σαφώς υπερεθνικό και οικουμενικό χαρακτήρα του
έφθασε να συνδέεται με εθνικές και φυλετικές διαιρέσεις. Η σύγχρονη
παγκοσμιοποίηση έρχεται ως πρόκληση προς αναζήτηση της χριστιανικής

παγκοσμιότητας, που μπορεί να προσφέρει και την πραγματική θεραπεία της
κοινωνικής και της πολιτικής ζωής. Ιδιαίτερα μάλιστα η Ορθοδοξία, που διατηρεί
αλώβητη την δογματική καθαρότητα του Χριστιανισμού, δοκιμάστηκε και

δοκιμάζεται σκληρά από τον πειρασμό των εθνικών και φυλετικών διαιρέσεων.

Η πολιτική, όπως και κάθε κοσμική εξουσία, έχει κατά την χριστιανική
διδασκαλία συμβατική και περιορισμένη αξία. Είναι χρήσιμη για την

αποσόβηση του κοινωνικού χάους και την προάσπιση της δημόσιας ευταξίας.
Εκφράζει το απρόσωπο άλλο, που νοηματοδοτείται και αξιοποιείται στο πλαίσιο

των διαπροσωπικών σχέσεων, στις σχέσεις με τους άλλους. Η σχέση του
Χριστιανού με την πολιτική και την κοσμική εξουσία χρωματίζεται από την
προσωπική σχέση του με τον Θεό και υποτάσσεται στην σχέση του αυτήν. Σε
περίπτωση που η κοσμική εξουσία απαιτεί κάτι αντίθετο προς το θέλημα του

Θεού, η υποχρέωση του πιστού είναι να πειθαρχεί στον Θεό και όχι στους
ανθρώπους .
16

Μέσα όμως στο σύστημα της σύγχρονης παγκοσμιοποιήσεως η πολιτική
αποσπάται από το επίπεδο των προσωπικών σχέσεων –και της εν κοινωνία ζωής
και συντονίζεται με απρόσωπες δυνάμεις και ιδεολογίες, που εξυπηρτούν

οικονομικά ή άλλα συμφέροντα. Κατασκευάζονται αξίες και συστήματα αξιών
με κατευθυνόμενους στόχους, που ακολούθως νομοθετούνται και

16 Βλ. Πράξ. 5,29.

8