Page 8 - mantzaridis-axies

άνω» ως άκτιστη δωρεά του Αγίου Πνεύματος σύμφωνα με την αγάπη, την
δεκτικότητα και την καθαρότητα του κάθε προσώπου.

Γίνεται φανερό, ότι οι πραγματικές ηθικές και κοινωνικές αξίες νοούνται
στον Χριστιανισμό με οντολογικό και εσχατολογικό περιεχόμενο. Συνδέονται
άμεσα με τον Θεό, και ενεργοποιούνται από τον άνθρωπο στην καθημερινή του

ζωή με εσχατολογική προοπτική· με στήριγμα και αναφορά στον αναστηθέντα
13
και αναληφθέντα Θεάνθρωπο με όλες τις ανθρωπολογικές συνέπειες . Η
αλήθεια για τον άνθρωπο και την ζωή του φωτίζεται από το έσχατο. Και το

έσχατο ως αιώνιο δεν απωθείται στο μέλλον, αλλά βιώνεται και στο παρόν.
Αυτό διαποτίζει την ιστορική πραγματικότητα με δημιουργικό και ταυτόχρονα
«παράδοξο» τρόπο .
14

Η αλήθεια του Χριστιανισμού δεν προσεγγίζεται πραγματικά με
θεωρητικούς συλλογισμούς, αλλά γνωρίζεται εμπειρικά και βιώνεται

κοινοβιακά και ασκητικά. Είναι αλήθεια του Πνεύματος, που προσλαμβάνεται
κενωτικά με την περιεκτική αρετή της ταπεινώσεως και της ανιδιοτελούς
αγάπης. Πολλοί που αποδύθηκαν με αυταπάρνηση στον υπεράνθρωπο αυτόν

αγώνα γνώρισαν μέσα στην Εκκλησία εμπειρικά την πληρότητα αυτήν όχι μόνο
κατά το παρελθόν αλλά και στις ημέρες μας. Γενικότερα όμως, παρά τις
φιλότιμες προσπάθειες που καταβλήθηκαν στο πλαίσιο του χριστιανικού
κόσμου, «ο Χριστιανισμός ποτέ μέχρι τώρα δεν έγινε αποδεκτός όπως θα έπρεπε

από τις μεγάλες μάζες». Ο λεγόμενος χριστιανικός κόσμος ποτέ δεν έζησε
«αυθεντικώς χριστιανικά». Αλλά και στην νεώτερη «κρίση του Χριστιανισμού

ανάμεσα στις λαϊκές μάζες, δεν πρέπει να παραβλέπουμε την “εξέγερση ̉”της
φυσικής συνειδήσεως των ανθρώπων εναντίον εκείνων των διαστροφών, στις
οποίες υποβλήθηκε η ευαγγελική διδαχή κατά την “ιστορική της εφαρμογή”» .
15

Ο διασπασμένος από την αμαρτία και τα πάθη άνθρωπος δεν μπορεί να
δεχθεί την αλήθεια του Χριστιανισμού στην πληρότητά της. Την προσλαμβάνει
αποσπασματικά και επιλεκτικά. Ολόκληρη η χριστιανική αλήθεια τον τρομάζει.

Γι’ αυτό την τεμαχίζει ή και την καταπολεμεί. Ταυτόχρονα όμως η αυθεντική
χριστιανική αλήθεια με την φυσική ανταπόκρισή της στην αδιάφθορη
ανθρώπινη ψυχή, που είναι φύσει χριστιανική (animanaturaliterchristiana),

13 Βλ. Εφεσ. 2,6.
14 Βλ. Προς Διόγνητον 5,4-9.
15 Αρχιμ. Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Το μυστήριο της χριστιανικής ζωής, Ι. Μονή Τιμίου Προδρόμου,Έσσεξ Αγγλίας
2 2011, σ. 196.

7