Page 3 - mixailidis_tapeinosi

καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸν μοναχὸ «ὁ μοναδικὸς καὶ αἰώνιος νόμος ὁλοκλήρου

3
τοῦ εἶναι ἡμῶν» .
Ἡ ζωή μας, ὡς χριστιανῶν, κινεῖται μεταξὺ δύο ὁριακῶν

καταστάσεων: τοῦ μεγαλείου τοῦ ἐν Χριστῷ προορισμοῦ μας ἀπὸ τὴ μιά,

καὶ τῆς ἀβύσσου τῆς πτώσεώς μας ἀπὸ τὴν ἄλλη, στὴν ὁποία (πτώση)

ὀφείλεται καὶ τὸ «ἐπώδυνο» τοῦ ἀναφερθέντος «μαρτυρίου τῆς

συνειδήσεως». Γιὰ νὰ γίνει κατανοητὴ σ’ ὅλη τὴν τραγικότητά της ἡ

πτώση αὐτή, θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε γνῶστες τοῦ μεγαλείου τοῦ ἐν Θεῷ

προορισμοῦ μας.

Πράγματι, ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι ἁπλῶς κτίσμα τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’

αὐτὸς ποὺ δημιουργήθηκε γιὰ νὰ γίνει κοινωνὸς τοῦ Θείου εἶναι, αὐτὸς

ποὺ δημιουργήθηκε γιὰ τὴ θέωση, ἡ ὁποία «ἔγκειται εἰς τὸ ὅτι ἡ λογικὴ

[ἀνθρωπίνη] φύσις μετέχει τῆς ἀνάρχου ζωῆς τοῦ Ἰδίου τοῦ Θεοῦ κατὰ

τρόπον ἐνεργὸν καὶ ἀναφαίρετον εἰς τοὺς αἰῶνας», κατὰ τὴ διατύπωση

σύγχρονου ἁγίου Γέροντος, ὁ ὁποῖος συνεχίζοντας τονίζει ὅτι στὸ

πρόσωπο τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ «θεωροῦμεν τὴν προαιώνιον

4
ἰδέαν τοῦ Θεοῦ περὶ τοῦ ἀνθρώπου» .
Τὴν μεγαλειώδη αὐτὴ πορεία τοῦ θεοειδοῦς αὐτοῦ κτίσματος ποὺ

λέγεται ἄνθρωπος πρὸς τὸ πλήρωμα τῆς τελειότητος ἀνέκοψε ἡ

ἐπελθοῦσα πτῶσις, μὲ ἀποτέλεσμα τὴ διαστροφὴ τῆς ἀνθρώπινης φύσης

καὶ τὸν σκοτασμὸ τοῦ νοῦ, τὴν ἀμαύρωση τῆς ἐν ἡμῖν θείας εἰκόνος, καὶ

τὴν ὑπαγωγή μας στὸ νόμο τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου.

Ἕνεκεν τούτου, ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὴν ὁλοκλήρωσή του

ὡς ὄντος δημιουργημένου κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ, δὲν εἶναι

3 Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ, Ἄσκησις καὶ Θεωρία, Ἱ. Μονὴ Τιμίου Προδρόμου Ἔσσεξ
Άγγλίας 1996, σ. 18.
4 Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ, Ὀψόμεθα τὸν Θεὸν καθὼς ἐστί, Ἔσσεξ Ἀγγλίας 1996, σσ.
190, 176, 298.

2