Page 9 - Gkrillas_EkklhsiastikiParadosi

Είναι αυτονόητο ότι η διαμόρφωση της Ιεράς Παράδοσης στηρίζεται σε

μία γνησιότητα πηγής ως προς την διδασκαλία και κατά τη θέση της
Εκκλησίας το προβαλλόμενο της Παραδόσεως αποτέλεσμα είναι ισόκυρο της

Αγίας Γραφής. Αν κάποιος επιχειρούσε να ορίσει και να διαμορφώσει ένα

"Συνταγμάτιο" του περιεχομένου της Ιεράς Παραδόσεως, θα μπορούσε να
καταφύγει με απόλυτη ασφάλεια στο περιεχόμενο του Συμβόλου της Πίστεως.

Τούτο, διότι τα άρθρα και το περιεχόμενο του Συμβόλου της Πίστεως
αποτελούν την ασφαλέστερη μαρτυρία της βιωματικής αποτύπωσης της

Παραδόσεως. Η ομολογία της Πίστεως, όπως καταγράφεται στο Σύμβολο της
Πίστεως, δεν αποτελεί γραπτό κείμενο της Αγίας Γραφής. Στην ουσία του

αποτελεί ένα κείμενο, το οποίο γραπτά αποτυπώνει την βιωματική εμπειρία

του Σώματος της Εκκλησίας, το οποίο διαμορφώθηκε εξ’ αιτίας των
προβλημάτων που αντιμετώπισε στην ζώσα καθημερινότητα και στην πορεία

του. Με άλλα λόγια Αγία Γραφή και Ιερά Παράδοση αποτελούν τις δύο
μοναδικές θείες πηγές, εκ των οποίων πηγάζουν τα σωστικά δόγματα της

Εκκλησίας και ο τρόπος της σωστικής και βιωματικής μετοχής σε αυτά.

4. Μαρτυρίες της Καινής Διαθήκης που τεκμηριώνουν την Ιερά
Παράδοση.

Στην Καινή Διαθήκη παρέχονται μαρτυρίες που συνηγορούν αφ’ ενός

μεν στην αξία της Παραδόσεως, αφ’ ετέρου δε στην παραδοχή της
Παραδόσεως. Οι ίδιοι οι Απόστολοι στα γραπτά κείμενα που παρέδωσαν στην

Εκκλησία, αναγνωρίζουν και μαρτυρούν ότι πέραν αυτών που οι ίδιοι

κατέγραψαν, υπάρχει και ένα δεύτερο περιβάλλον διδασκαλίας το οποίο δεν
καταγράφεται. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η αναφορά των αγίων Αποστόλων σε

αυτό το μη καταγεγραμμένο περιβάλλον διδασκαλίας, τονίζει την
αναγκαιότητα της χρήσης του και της σωστικής του σημασίας στο Σώμα της

Εκκλησίας και των πιστών. Αυτό το άγραφο περιβάλλον ταυτίζεται με την

Παράδοση και εξαίρεται η σημασία του με την κατάδειξη της ανάγκης
διατήρησης και εφαρμογής του.

8