Page 14 - milenkovits-palamas

διακρίνει την θεολογία από την θεοπτία, χωρίς ωστόσο να υποβιβάζει το κύρος
11
της .

Στην αντιπαράθεση μεταξύ της εμπειρικής θεολογίας του Γρηγορίου Παλαμά
και της σχολαστικής θεολογίας του Βαρλαάμ Καλαβρού διακρίνονται τρεις περίοδοι

της ησυχαστικής έριδας. Ο Βαρλαάμ συντάσσει τρία βιβλία αντιησυχαστικού
περιεχομένου, για τα οποία μόνο άκουσε ο Παλαμάς χωρίς όμως να τα έχει διαβάσει.

Έτσι γράφει αντίστοιχο πόνημα στις αρχές του 1338. Στα τρία του βιβλία περιορίζει

την αξία της θύραθεν σοφίας και διακρίνει τη σοφία σε θεία και ανθρώπινη. Μιλάει

επίσης για την συγκέντρωση του νου εντός του σώματος, ενώ τέλος ασχολείται με

τον θείο φωτισμό και την τελείωση. Όταν πια το 1339 ο Παλαμάς πληροφορήθηκε

με μεγαλύτερη ακρίβεια για τα σχετικά τρία βιβλία του Βαρλαάμ συνέταξε άλλα

τρία βιβλία με πιο αναλυτική επεξεργασία των ζητημάτων. Όταν ο Βαρλαάμ

κατηγόρησε τον Παλάμα για μεσσαλιανισμό ο Παλαμάς απάντησε με τρία νέα

12
βιβλία . Επειδή εκδόθηκαν σε τρεις ομάδες από τρία βιβλία συνήθως
ονομάζονται Τριάδες. Οι σύγχρονοί και οι μεταγενέστεροι συγγραφείς, τα

13
αντιμετώπισαν ως τα πιο σημαντικά από όλα του τα έργα , επειδή αποτελούσαν μια
αξιόλογη συνοπτική έκθεση του περιεχομένου της ορθόδοξης μοναστικής

πνευματικότητας.

11 Γ. Μαντζαρίδης, «Η έννοια της θεολογίας», Κληρονομιά 1, τ. Α΄, σ. 89.
12 Παναγιώτης Χρήστου, «Γρηγόριος Παλαμάς», Θρησκευτική και ηθική εγκυκλοπαίδεια, τομ.4,
1964, σ. 784-785.
13 Ιωάννης Μάγιεντορφ, «Η Υπεράσπιση των ιερώς ησυχαζόντων του Αγίου Γρηγορίου
Παλαμά», Η Βυζαντινή κληρονομιά στην Ορθόδοξη παράδοση, Αθήνα 1990, σ.207

13