Page 18 - xaxopoulou-ypati

Κοντογιάννη. Επειδή όμως αυτός καθυστερούσε, αποφάσισαν να συνεκστρατεύσουν
εναντίον της πόλης ο Νάκος Πανουργιάς από τις Κομποτάδες και οι οπλαρχηγοί Καλτσάς
και Σαφάκας, που βρίσκονταν στο πάνω μέρος της Υπάτης, στις 2 Απριλίου, μέρα του
Πάσχα. Μετά την καθυστερημένη άφιξη του Κοντογιάννη, όλοι μαζί επιχείρησαν έφοδο
στην πόλη, στην οποία, όπως αποδείχτηκε, βρισκόταν και ο ίδιος ο Δράμαλης που
διέτρεξε μάλιστα και κίνδυνο να συλληφθεί, όπως βεβαιώνει ο Αντώνης Γεωργαντάς στις
«Αναμνήσεις»: «Και το μεν ρηθέν σώμα προσέβαλε την Υπάτην ευρισκομένου εκεί και του
αρχηγού του Τουρκικού στρατού Δράμαλη μετά περίπου 800 στρατιωτών. Εκινδύνευσεν ο
Πασάς τούτος να συλληφθή παρά των Ελλήνων». Αν και οι Έλληνες είχαν καταφέρει να
εισβάλλουν στην πόλη, η καθυστέρηση εφαρμογής του αρχικού σχεδίου από την πλευρά
των οπλαρχηγών του Πατρατζικίου, η αντίσταση που πρόβαλαν οι 1500 οχυρωμένοι
Τουρκαλβανοί, η έλλειψη πολεμοφοδίων και η ενίσχυση των Τούρκων με βοήθεια που
κατέφθασε, τους ανάγκασαν να την εγκαταλείψουν μετά από οκτώ μέρες χωρίς να
πετύχουν το σκοπό τους. Για την επίθεση, ο Ιωάννης Παν. Φαρμάκης γράφει στα Πολεμικά
Πρακτικά: «Ὁρμήσαμεν κατά τό μέρος τοῦ Πατρατζικίου τάς ἡμέρας τῆς λαμπροφόρου
ἀναστάσεως, ἐσυγκροτήσαμεν πόλεμον μετά τῶν ἐχθρῶν ἡμέρας ὀκτώ(8) ἦτον ὁδηγός ὁ
Νάκος τοῦ Πανουργιά. Ἐκυριεύσαμεν τήν μεσήν ἀκρόπολην τοῦ Πατρατζικίου, ἦλθον κατ’
ἐπάνω μας ὁ Δράμαλης μέ μεγάλην ποσότητα ἱππικοῦ εἰς τήν θέσην τοῦ Μπογομύλου». Οι
απώλειες των Ελλήνων ήταν 11 νεκροί και 3 τραυματίες.
Η αποτυχημένη εκστρατεία στην Υπάτη επηρέασε βέβαια και τις επιχειρήσεις στη
Στυλίδα, όπου οι αγωνιστές δε μπόρεσαν να κρατήσουν περισσότερο από δύο εβδομάδες
την ισχυρή τουρκική δύναμη που είχε συγκεντρωθεί εκεί. Επιπλέον, η έλλειψη τροφίμων
και άλλων εφοδίων παρά τις απεγνωσμένες εκκλήσεις του Ανδρούτσου προς τον Άρειο
Πάγο, δυσχέραινε ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Ο ίδιος μάλιστα ο Ανδρούτσος
κρίνοντας καταστροφική τη συνέχιση της επιχείρησης ανέλαβε την ασφαλή διαπεραίωση
των στρατευμάτων από την Αγιά Μαρίνα στην απέναντι ακτή με τρικεριώτικα και
λημνιώτικα καράβια.
Η αναζήτηση ευθυνών για την αποτυχία του σχεδίου οδήγησε σε ρήξη τον Άρειο Πάγο
με τους Ανδρούτσο και Υψηλάντη. Σ΄ αυτό το κλίμα, ο τουρκοφάγος Νικήτας έσπευσε να
συναντήσει τα Ελληνικά στρατεύματα στο Μακρυκάμπι. Για τη συνάντηση αυτή γράφει ο
Μακρυγιάννης στα «Απομνημονεύματα»: «Αυτούς τους μήνες, Απρίλη και Μάγη, έγινε
ένα σκέδιον να πάμε να κυργέψωμε το Πατρατζίκι και να κινηθούν όλα τα γειτονικά μέρη
και συνφώνως να χτυπήσουμε όλοι μαζί. Συνάχτηκαν τα αναγκαία εις το Μαυρολιθάρι…
Μαζωχτήκαμε εις Μακροκάμπι μέρος του Δυσσέως, από την Λιβαδειά, ένας αξιωματικός
του ο Σταμούλης Χοντρός, από το Σάλωνα ο Πανουργιάς και Γκούρας, οπούμαστε μαζί, ο
Γεράντωνος από Ταλάντι, ο Δυοβουνιώτης Ζιτούνι, Καλτζοδήμος Λιδορίκι, Σαφάκας
Κράβαρι, Γιολντασαίγοι Καρπενήσι, Κοντογιανναίγοι Πατρατζίκι, Νικήτας και Χατζηχρήστος
κι άλλοι αξιωματικοί από Πελοπόννησο, ο Νικήτας αρχηγός τους αυτεινών. Τα χαράματα
ζυγώσαμεν απόξω την Πάτρα όλοι, ως τρεις-χιλιάδες μεραστήκαμε από δυο μέρη,
προχωρέσαμε ως την άκρη την χώρα, πιάστη ο πόλεμος καμπόσον».

17