Page 5 - lemontzis-omilies
P. 5

Το ανθρώπινο γένος από την αρχή της ιστορίας του βιώνει  μια
                   τραγωδία.  Ο  άνθρωπος  απομακρύνθηκε  από  το  Θεό,  υπέπεσε  στη
                   δουλεία της αμαρτίας και κατά συνέπεια στη φθορά και το θάνατο.
                   Έγινε  δέσμιος  του  διαβόλου.  Ο      άνθρωπος  δεν  μπορούσε  να

                   απαλλαγεί με τις δικές του δυνάμεις  από την αμαρτία και το θάνατο,
                   και γι’ αυτό ο φιλάνθρωπος Θεός οικονόμησε,  δηλαδή σχεδίασε τον
                   τρόπο της επέμβασής του  στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους ώστε
                   να μας λυτρώσει από την αμαρτία, το διάβολο και το θάνατο(Εβρ.
                   2,14-15).  Επιλέγει  την αγνή,  άσπιλο  και ταπεινή Κόρη της Ναζαρέτ,

                   αυτό  το  σκεύος  εκλογής,  την  Παρθένο           Μαρία  η  οποία  γίνεται  το
                   μέσον για  να κατέλθει το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος  στον
                   κόσμο,  “γενόμενον ἐκ γυναικός”(Γαλ.4,4), όπως λέγει ο απ. Παύλος.

                          Αυτή  η  υψηλή  αποστολή  της  Παναγίας                 φανερώθηκε  με
                   συμβολικό  τρόπο  κατά  την  Παλαιά  Διαθήκη,  όταν  ο  Θεός

                   προετοίμαζε την ανθρωπότητα για να δεχτεί την έλευση του Μεσσία.
                   Γι’  αυτό και ο υμνωδός  προτρέπει: “Τόν ἐν ὄρει ἁγίω δοξασθέντα, καί
                   ἐν βάτω πυρί τό τῆς Ἀειπαρθένου,  τῷ Μωυσῆ μυστήριον γνωρίσαντα,
                   Κύριον ὑμνεῖτε,  καί ὑπερυψοῦτε,  εἰς πάντας τούς αἰώνας”. Μας λέγει
                   δηλαδή       ότι  ο  Θεός  κατέδειξε  συμβολικώς             το  μυστήριο  της
                   αειπαρθένου  Μαρίας  μέσω  του  θαυμαστού  γεγονότος  της

                   φλεγόμενης  και  μη  καιομένης  βάτου.  Όταν  ο  θεόπτης  Μωυσής
                   έβοσκε τα πρόβατά του στην έρημο του Σινά, στο σημείο που τώρα
                   ευρίσκεται  το  μοναστήρι  της  Αγίας  Αικατερίνης,            ξαφνικά  βλέπει
                   μπροστά του ένα παράδοξο γεγονός: μία βάτος, ενώ φλεγόταν όμως

                   δεν καιγόταν, δεν γινόταν στάχτη.  Σε αυτό το σημείο  φανερώθηκε ο
                   Θεός στον Μωυσή και του έδωσε την εντολή  να οδηγήσει τον λαό του
                   Ισραήλ  από  τη  δουλεία  της  Αιγύπτου  στην  ελευθερία.  Ο  υμνωδός
                   λέγει  ότι  αυτό  το  θαυμαστό  γεγονός  συμβολίζει  την  αειπάρθενο
                   Μαρία.  Όπως  η  βάτος,  αν  και  είχε  πάρει  φωτιά  αλλά  δεν  γινόταν
                   στάχτη, έτσι και η Θεοτόκος Μαρία, αν και εγέννησε τον  Χριστό όμως

                   παρέμεινε Παρθένος.

                          Εάν ο Ιησούς ήταν ένα κοινός άνθρωπος όπως εμείς ασφαλώς
                   αυτό θα ήταν  παράλογο.  Όλοι           οι άνθρωποι γεννηθήκαμε δια της
                   φυσικής  συνάφειας  ανδρός  και  γυναικός.  Αυτοί  είναι  οι  νόμοι  της
                   φύσεως. Όμως η αειπάρθενος Μαρία, “ἔμελλε νὰ ἀναδειχθῇ μήτηρ

                   τοῦ  Υἱοῦ  τοῦ  Θεοῦ”,  όπως  μας  διδάσκει  ο  άγιος  Νεκτάριος,              δεν
                   γέννησε τον Ιησού δια της φυσικής συνάφειας  ανδρός διότι ο Ιησούς




                                                                                                     4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10