Page 7 - lemontzis-omilies
P. 7

“Οὐ σιωπήσωμέν ποτε, Θεοτόκε, τὰς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ
                   ἀνάξιοι· εἰ μὴ γὰρ Σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ

                   τοσούτων κινδύνων;”, δηλαδή “ποτέ δεν θα πάψουμε να διακηρύσσουμε
                   τα  θαυμαστά  σου  έργα,  ευλογημένη  Θεοτόκε  διότι  εάν  δεν
                   πρωτοστατούσες  εσύ  να  προσεύχεσαι  πρός  το  Θεόν  για  εμάς  τους

                   αμαρτωλούς,  ποιος  θα  μας  γλύτωνε  από  τόσους  κινδύνους  και
                   συμφορές  Παναγία  Δέσποινα;”,  αναφωνούμε  και  ψάλλουμε  στις
                   Παρακλήσεις και αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα                    των πρεσβειών

                   της  Υπεραγίας  Θεοτόκου  για  εμάς  προς  τον  Πανάγαθον  Θεόν.
                   Ταυτόχρονα  την ονομάζουμε και μεσίτρια.  “Και σε μεσίτριαν έχω”,

                   αναφωνούμε·    “μεσιτεία  πρὸς  τὸν  Ποιητὴν  ἀμετάθετε”,  ομολογεί  ο
                   υμνωδός  για  το  Υπερύμνητο  πρόσωπο  της  Παναγίας,  και
                   εναποθέτουμε σε Αυτήν τις ελπίδες μας.


                          “Μεσιτεύω”  σημαίνει  μεσολαβώ,              παρεμβαίνω  μεταξύ  δύο
                   προσώπων ή ομάδων για να τους συμφιλιώσω ή για να συνάψουν μια
                   συμφωνία. “Πρεσβεύω” σημαίνει  διαπραγματεύομαι ως πρεσβευτής,
                   ως απεσταλμένος. Οι Άγιοι είναι εκείνα τα άξια μέλη της Εκκλησίας
                   οι οποίοι  με τα έργα τους ευαρέστησαν το Θεό και έχοντας παρρησία

                   ενώπιον         του  Θεού,  μεσιτεύουν  και  πρεσβεύουν,  δηλαδή
                   προσεύχονται  και  παρακαλούν  το  Θεό  για  εμάς.  Πόσο  μάλλον  η
                   Θεοτόκος Μαρία η οποία πρόσφερε τον εαυτό της για να έλθει ο Θεός
                   στον κόσμο.

                          Η  Παναγία,  η  Θεοτόκος  Μαρία,  μεσιτεύει  προς  τον  Υιόν  της

                   διηνεκώς  για  την  ανθρωπότητα.  Ως  μεσίτρια  οδηγεί  τον  άνθρωπο
                   στον Χριστό και πρεσβεύει για τη σωτηρία του.Είναι τόσες πολλές οι
                   θλίψεις          καισυμφορές             του         βίου         που         μας
                   κλυδωνίζουνώστεαναζητούμετην                   προστασία  της  Παναγίας,
                   εκλιπαρώντας  και  λέγοντας:  “δέξαι  παρακλήσεις,  ἀναξίωνσῶν

                   ἱκετῶν, ἵνα μεσιτεύσῃς πρὸς τὸν ἐκ Σοῦ τεχθέντα. Ὦ  Δέσποινα, τοῦ
                   κόσμου γενοῦ μεσίτρια”.

                          Δυστυχώς οι προτεσταντικές αιρέσεις αλλά και οι μάρτυρες του
                   Ιεχωβά  αρνούνται  τις  πρεσβείες           των  Αγίων  και  της  Παναγίας.
                   Μάλιστα  το      παράλογο  είναι  ότι  αυτοί  οι  αιρετικοί,  ενώ  θεωρούν

                   καθήκον  τους  να  προσεύχονται  για  τους  συνανθρώπους  τους
                   αρνούνται ότι η Παναγία έχει αυτή τη δυνατότητα και το δικαίωμα!
                   Επικαλούνται  μάλιστα  ένα  αγιογραφικό  χωρίο  όπου  λέγει  ο  απ.



                                                                                                     6
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12