Page 6 - lemontzis-omilies

δεν ήταν ένας κοινός και απλός άνθρωπος, όπως εμείς, έστω άγιος,
δεν ήταν ένας προφήτης, ένας φιλόσοφος, όπως νομίζουν ορισμένοι,
αλλά ο προαιώνιος Λόγος και Υιός του Θεού, ο οποίος γεννάται εκ
του Πατρός “πρὸ πάντων τῶν αἰώνων”. Όταν ενσαρκώθηκε,

γεννήθηκε “ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου” και δεν
είχε επίγειο πατέρα, όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως.
Αναγνωρίζοντας την αειπαρθενία της Παναγίας δεν σημαίνει ότι
αποδοκιμάζουμε τον γάμο και την τεκνοποιία, τα οποία έχει
ευλογήσει ο Θεός, αλλά ομολογούμε ότι η Μαρία δεν γέννησε έναν

απλό άνθρωπο αλλά Θεόν ενανθρωπήσαντα, τον Θεάνθρωπο Ιησού
Χριστό.

Η ευλογημένη Μαρία, “ἦν πρὸ τόκου Παρθένος, καὶ ἐν τόκῳ
Παρθένος, καὶ μετὰ τόκον πάλιν Παρθένος διέμεινε”, διότι όπως μας
διδάσκει και πάλι ο άγιος Νεκτάριος οτιδήποτε έχει αφιερωθεί στο

Θεό παραμένει ιερό και άγιο αιωνίως, πόσο μάλλον η Παναγία, “ἡ
ἐκλελεγμένη ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν”, η αφιερωμένη στο σχέδιο του
Θεού για τη σωτηρία του κόσμου. Γι’ αυτό όχι μόνο στις Παρακλήσεις
αναφωνούμε “ὦ Μῆτερ τοῦ Λόγου καὶ Παρθένε”, αλλά και σε άλλες
προσευχές και ύμνους ανυμνούμε το αειπάρθενον της Θεοτόκου
Μαρίας.

Το μυστήριο αυτό είναι μεν παράδοξο και υπέρλογο, δηλαδή
υπερβαίνει τις δυνατότητες του μυαλού μας να το κατανοήσει, όντας
θαυμαστό γεγονός, αλλά όχι όμως παράλογο, διότι παραλογισμός
είναι μόνο η αμαρτία την οποία εισήγαγε ο διάβολος στον κόσμο και
την κατήργησε ο Υιός της αειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας, δια του

σταυρικού Του θανάτου, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.

3.“εἰ μὴ γὰρ Σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς
ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων;”

Η πρεσβεία και μεσιτεία της Παναγίας προς τον

Πανάγαθον Θεόν

5