Page 5 - lemontzis-idioteleia

κάποιας ανταμοιβής. Όπως ένας εργαζόμενος σε μια ξένη δουλειά

πράττει ό,τι του λέει ο εργοδότης του, κατά τον ίδιο τρόπο ο πιστός

πράττει το θείο θέλημα για να του δώσει ο Θεός κάποια ανταμοιβή (π.χ.

να έχει μια ζωή χωρίς λύπες, να κερδίσει τον παράδεισο, κ.α.). Σ' αυτό το

στάδιο, όπως και σ' αυτό των δούλων, η ηθική είναι ετερόνομη. Ο

άνθρωπος δεν κινείται από ανιδιοτέλεια και ελευθερία, η οποία

χαρακτηρίζει την αυτόνομη ηθική, αλλά από συμφέρον ή φόβο. Τέλος,

στο τρίτο στάδιο των ελευθέρων ή των υιών, ο άνθρωπος κινείται από
ανιδιοτέλεια. Όπως ο υιός, στην καθημερινή ζωή, πράττει το θέλημα του

πατέρα του επειδή τον αγαπά και κανένας δεν τον καταπιέζει έτσι και ο
πιστός πράττει το θείο θέλημα κινούμενος από αγάπη προς το Θεό και

τον συνάνθρωπο.

Ο άγιος Παΐσιος ο αγιορείτης χρησιμοποιούσε την συνώνυμη λέξη

φιλότιμο για να εκφράσει αυτή την εσωτερική ελεύθερη διάθεση του

ανθρώπου να πράξει το καλό επειδή το θέλει και όχι διότι του

επιβάλλεται και χωρίς να επιζητεί κάποιο αντάλλαγμα. Δεν κινείται ο

άνθρωπος πλέον από φόβο ή συμφέρον, δηλαδή από εξωτερικά κίνητρα

αλλά από αγάπη για την ίδια την ηθική πράξη. Με αυτόν τον τρόπο ο

άνθρωπος κατακτά την ελευθερία γιατί κανένας δεν του επιβάλλει να

πράξει το καλό αλλά ελεύθερα το επιλέγει. Σ' αυτό το στάδιο ανήκουν οι

άγιοι, οι οποίοι πράττουν το θείο θέλημα, εξαιτίας της πολλής αγάπης

τους για τον Θεό και τον συνάνθρωπο, το οποίο βιώνεται ως δικό τους

θέλημα.

4